Początek bitwy pod Czarnem (Hammersteinem). W latach 1626 – 1629 Rzeczypospolita i Szwecja toczyły wojnę o ujście Wisły. Bitwa pod Czarnem była kulminacyjnym punktem w operacji hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego przeciwko korpusowi szwedzkiemu. Zwerbowane w Meklemburgi oddziały najemników niemieckich na służbie szwedzkiej maszerowały w kierunku Pomorza. Stanisław Koniecpolski, dysponując około 3000 żołnierzy, wymanewrował szwedzkie oddziały znajdujące się po drugiej stronie Wisły. Niezagrożony przez Szwedów, rozpoczął pościg za najemnikami pod dowództwem Johanna Streiffa i Maksymiliana…
Read More

Bitwa pod Górznem. Rozbicie oddziałów polskich pod dowództwem Stanisława Potockiego przez armię szwedzką Hermana Wrangla.

Bitwa nad rzeką Gniłą Lipą. Stefan Chmielecki na czele chorągwi polskich rozbił Tatarów budziackich dowodzonych przez Kantymira Murzę.

Początek oblężenia Smoleńska. Po śmierci Zygmunta III Wazy Rosjanie rozpoczęli wojnę z Rzeczypospolitą w 1632 r. Armia moskiewska pod dowództwem Michała Borysowicza Szeina skierowała się pod mury Smoleńska, a po przybyciu artylerii rozpoczęła oblężenie. Obrońcami dowodził porucznik Samuel Drucki-Sokoliński i porucznik chorągwi husarskiej Jakub Wojewódzki. Mimo trwającego półtora roku oblężenia załoga smoleńska nie poddała się.

Bitwa pod Sasowym Rogiem. Starcie pomiędzy dwuipółtysięcznymi wojskami polskimi pod wodzą hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego z czambułem tatarskim liczącym ok. tysiąca ordyńców. Na początku czerwca 1633 r. na rozkaz Abazy-paszy Tatarzy przekroczyli granice Polski. Po przekroczeniu Dniestru koło wsi Hryńczuk pod Żwańcem ruszyli w kierunku Kamieńca, gdzie rozbili kosz, łupiąc okolicę. Hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski, stacjonujący z częścią wojska w Barze, wyruszył w pogoń za Tatarami cofającymi się z łupem i jeńcami. Po…
Read More

Pokój wieczysty w Polanowie. Pokój polanowski kończył wojnę toczoną w l. 1632-1634, kiedy to car Rosji Michał I, wykorzystując bezkrólewie panujące w Rzeczypospolitej po śmierci Zygmunta III, zaatakował jedno z najważniejszych miast-twierdz pogranicza litewsko-rosyjskiego – Smoleńsk. Miasto to było strategicznie położone na drodze z Wilna do Moskwy, stwarzając dogodne pozycje wyjściowe do ataku na centralne ziemie przeciwnika. Przez dwa lata wojska rosyjskie pod wodzą Michała Szeina próbowały bezskutecznie zdobyć Smoleńsk. Wiosną 1633 r. ruszyła odsiecz…
Read More

Śmierć ostatniego księcia Pomorza Zachodniego Bogusława XIV. 10 marca w 1637 r. zmarł Bogusław XIV, ostatni przedstawiciel książęcej dynastii Gryfitów sprawującej władzę na Pomorzu Zachodnim od XII w. Ród ten, spokrewniony z pierwszą polską dynastią – Piastami, otrzymał w lenno ziemie pomorskie. Książęta pomorscy prowadzili ożywione stosunki gospodarczo-polityczne z Polską również za panowania dynastii Jagiellonów, umacniając je licznymi mariażami. Za czasów Bogusława XIV przezwyciężono podział Pomorza na księstwo szczecińskie, słupsko-wołogoskie oraz biskupstwo kamieńskie, doprowadzając do…
Read More

Na terenie Ukrainy wybuchł bunt kozaków pod wodzą Pawła Pawluka. Do jego stłumienia wysłano hetmana polnego koronnego Mikołaja Potockiego, który dowodząc około 4 tysiącami żołnierzy rozbił siły rebeliantów liczące ponad 10 tysięcy ludzi pod Kumejkami. Wojskom Rzeczypospolitej udało się rozerwać broniący się tabor kozacki szarżami kawalerii.

Rozpoczęcie obrad sejmu, na którym król Polski Władysław IV Waza po raz pierwszy przedstawił projekt przyszłej wojny z Turcją. Szlachta przeciwstawiła się planom wojennym króla, nie zgadzając się na nowe zaciągi wojska oraz podjęcia jakichkolwiek działań zbrojnych przeciwko Imperium Ottomańskiemu.

Zwycięska bitwa pod Ochmatowem, stoczona przez wojska Rzeczypospolitej z oddziałami tatarskimi podążającymi na wyprawę łupieżczą. Siłami koronnymi dowodzili hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski i książę Jeremi Wiśniowiecki. Wyprawie tatarskiej przewodził Tuhaj-bej, będący ważnym dygnitarzem Chanatu Krymskiego.

W Brodach zmarł hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski, jeden z najwybitniejszych dowódców w dziejach oręża polskiego. Zwycięzca spod Martynowa (1624), Hamersztynu (1627), Trzciany (1629) i Ochmatowa (1644).