Nowa siedziba Muzeum Wojska Polskiego w Cytadeli Warszawskiej

Radioodbiornik ze słuchawkami z oflagu w Murnau

Odbiornik radiowy wykonany z części pochodzących z różnych aparatów skonstruowany w warunkach konspiracyjnych, przez jeńców polskich w Muranu, jedno z pięciu urządzeń funkcjonujących w obozie. Aparat bez obudowy zewnętrznej o wymiarach 33×19.5×7.3 cm na froncie przymocowana szklana płytka ze skalą. Dosłuchania radia używano słuchawek. Radio było zamurowane w jednej z cel, używano je około trzy […]

Czytaj Dalej

Busola kierunkowa systemu Adrianowa

Armia rosyjska od początku XX wieku dysponowała busolą kierunkową oryginalnej konstrukcji. Było to zasługą kapitan Włodzimierza Adrianowa, bardzo uzdolnionego kartografa i topografa. Urodzony w 1875 roku w Petersburgu, całe swoje zawodowe życie związał z geodezją. Do wybuchu rewolucji bolszewickiej służył w Korpusie Topografów Wojskowych. Wcześniej, w 1907 roku, skonstruował busolę własnego pomysłu. Odznaczała się ona […]

Czytaj Dalej

Łombaszka sygnałowa

Kocioł jest instrumentem perkusyjnym z rodziny membranofonów. Membrana rozpięta jest na korpusie w kształcie misy. Przed rozpoczęciem gry w celu uzyskania czystego dźwięku należy wyrównać napięcie membrany przy każdej śrubie poprzez jej odpowiednie naciągnięcie. Kotły wywodzą się z Azji i stosowane były miedzy innymi przez Arabów. Za ich pośrednictwem w XII wieku przyjęte zostały jako […]

Czytaj Dalej

Papierośnica kpt. pil. Feliksa Kuleszy

Pamiątką ukazującą drogę Polaków do wojska polskiego tworzonego po klęsce wrześniowej 1939 roku jest papierośnica należąca do kpt. pil. Feliksa Kuleszy. Papierośnica wykonana ze srebrna o długości 11 cm i szerokości 7,2 cm. Na zewnętrznej stronie wieka inicjały „FK” – Felis Kulesza. Dokoła nich motyw roślinny. Papierośnica zamykana na zatrzask. We wnętrzu żółtego koloru dwie […]

Czytaj Dalej

Futerał na buty oficerki generała brygady Leopolda Cehaka, dowódcy 30. Dywizji Piechoty

Skóra, tektura, metal, wysokość 64 cm, średnica pokrywy 36 cm Futerał na buty w kształcie spłaszczonego walca o owalnym denku i wieku z czarnej lakierowanej tektury z krawędziami obszytymi skórą. W środku wyłożony welurem w kolorze khaki. Pokrywa z jednej strony przytwierdzona skórzanymi paskami zamykana na zamek walizkowy. Uchwyt (rączka) skórzana na dłuższym boku futerału. […]

Czytaj Dalej

Granat „karbidówka”

Podejmując produkcję broni i uzbrojenia w warunkach konspiracji starano się w pierwszej kolejności wykorzystywać łatwo dostępne przedmioty codziennego użytku. Przykładem tego jest „karbidówka”, ciężki granat opracowany przez Ryszarda Gdulewskiego ps. Krzysztof w Centralnym Laboratorium Uzbrojenia GL w 1943 roku. Zbudowano go ze zbiornika lampy karbidowej, w którym umieszczono ładunek wybuchowy. Zbiornik ten składał się z […]

Czytaj Dalej

Granat „Sidolówka”

Granat zaczepny z zapalnikiem tarciowym. Skonstruowany w marcu 1942 r. przez Władysława Pankowskiego; produkcja została uruchomiona we wrześniu tego roku. Otrzymał oznaczenie „R-42” od pseudonimu „Roman” jakim posługiwał się Franciszek Jachieća zapalnik od nazwiska konstruktora „P-42”. Jednakże potocznie był nazywany „sidolówką” z powodu wykorzystywania na korpusy puszek po środku do czyszczenia „Sidol”. Ze względu na […]

Czytaj Dalej

Dzwon z okrętu podwodnego ORP „Sokół”

Umieszczane na pokładach okrętów dzwony używane były do sygnalizacji na przykład w warunkach słabej widoczności, służyły one również do sygnalizowania upływu czasu- za ich pomocą wybijano tzw. szklanki. Na okrętach wojennych za ich pomocą sygnalizowano alarm bojowy. Zgodnie z tradycją zdjęcie dzwonu podobnie jak zdjęcie bandery jest jedną z czynności kończących „życie” okrętu. Dzwon okrętowy […]

Czytaj Dalej

Fotografia majora Wacława Kryńskiego

Wacław Kryński (8 sierpnia 1898- 12 lipca 1980) major w kampanii 1939 roku dowódca dywizjonu kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza Niewirków Zdjęcie majora Wacława Kryńskiego prawdopodobnie z lat 1936-1937 w czapce garnizonowej wz. 35 z amarantowym otokiem. Kurtka mundurowa wzoru 36, z proporczykami 1. pułku szwoleżerów na kołnierzu. Lewą pierś zdobią odznaczenia miedzy innymi Krzyż Srebrny […]

Czytaj Dalej

Granat „Filipinka”

Zaczepny granat o działaniu uderzeniowym, skonstruowany w czerwcu 1940 r. przez Edwarda Tymoszaka (ps.”Tarło”, „Chmielnicki”). Od jego inicjałów pochodzi oficjalne oznaczenie – „ET-40”. Najczęściej używano jednak nazwy „Filipinka” – wzięła się ona od pseudonimu Szefa Wydziału Produkcji IV Oddziału Komendy Głównej AK, Stanisława Franke, który kierował wytwarzaniem i doskonaleniem grantu. Inne potoczne nazwy to „Perełka” […]

Czytaj Dalej
Przejdź do treści