Umieszczane na pokładach okrętów dzwony używane były do sygnalizacji na przykład w warunkach słabej widoczności, służyły one również do sygnalizowania upływu czasu- za ich pomocą wybijano tzw. szklanki. Na okrętach wojennych za ich pomocą sygnalizowano alarm bojowy. Zgodnie z tradycją zdjęcie dzwonu podobnie jak zdjęcie bandery jest jedną z czynności kończących „życie” okrętu.
Dzwon okrętowy z pokładu ORP „Sokół” wykonany ze stopu metali z przewaga cynku. Wysokość dzwonu z koroną 28 cm, szerokość podstawy wieńca 27,4 cm, waga dzwonu 15,2 kg. Korona dzwonu składa się z czterech uszu pomalowanych na czarno o wysokości 7 cm. Pod korona prosta czapa. Na płaszczu wybity wklęsło i pomalowany na czarno napis z jednej strony: „H.M.S. URCHIN./1940″; po drugiej stronie: ” ↑/O.R.P. SOKÓŁ”. Od wewnątrz płaszcz pomalowany na czarny kolor. Wieniec dzwonu potrójnie profilowany. Serce dzwonu z kula o średnicy 4,5 cm zawieszone na uchu wtopionym w czapę i ramieniu. Poniżej kuli serca otwór w który jest zaczepiona szekla na tej lina – tzw. ringabulina o długości 31,5 cm zakończona węzłem.

Okręt podwodny ORP „Sokół” wydzierżawiany od Brytyjczyków 19 stycznia 1941 roku. Okręt typu U wybudowany w stoczni Vickers-Armstrong w Barrow-in-Furness. Stępkę położono 9 grudnia 1939 roku wodowanie miało miejsce 30 września 1940 roku. Okręt przed przekazaniem przez PMW nosił nazwę H.M.S Urchin. Długość 60 m; szerokość 4,9 m; zanurzenie 4,3 m; wyporność nawodna 626 t; wyporność podwodna 721; prędkość na powierzchni 13 węzłów, pod wodą 9 węzłów. Napęd 2 silniki elektryczne o mocy 760 KM; 2 silniki diesla o mocy 800 KM. Zasięg na powierzchni 4300 Mm/11,5 w.; zasięg pod wodą 5200 Mm/ 3,5 w. Uzbrojenie 1 działo kal. 76 mm; 4 wyrzutnie torped kal. 533 mm. Załoga 37 ludzi. Numer taktyczny N 97. Okręt uczestniczył w patrolach atlantyckich następnie został; skierowany na Morze Śródziemne gdzie bazując na Malcie odniósł wiele sukcesów. 27 lipca 1946 roku został zwrócony Royal Navy.

Michał Pacut