W okresie między wojennym szeroko stosowane były busole zwane również kompasami marszowymi. W większości wzorowano je na konstrukcji Polaka, Jana Bezarda, który będąc oficerem austriackim tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej i w jej trakcie trwania opracował uniwersalny przyrząd polowy. Był on stale udoskonalany, zmiany miały na celu ułatwienie odczytu, zmniejszenie masy i wymiarów. Busole […]
Archive for 23 maja, 2024
Broń palna w powstaniu styczniowym.
Przygotowując powstanie podstawowym problemem, jaki należało rozwiązać był brak broni. Spiskowcy zakładali, że jak w powstaniu listopadowym w pierwszych – decydujących – godzinach walki zdobyte zostaną magazyny wroga, co pozwoli uzbroić ochotniczą armię. Największe składy znajdowały się w twierdzach w Modlinie, Dęblinie i Warszawie. Miano je opanować przy pomocy wciągniętych do spisku oficerów rosyjskich. Te […]
Odznaka pamiątkowa oddziałów zaopatrzenia 1. Dywizji Pancernej
W Polskich Siłach Zbrojnych podobnie jak w armii okresu międzywojennego nadawano odznaki pamiątkowe mające podkreślić więzy łączące osobę noszącą odznakę z daną jednostką wojskową. Odznaka pamiątkowa Oddziałów Zaopatrzenia 1. Dywizji Pancernej została zaprojektowana przez H.Antczaka. Odznaka łączy symbolikę związaną ze znakiem rozpoznawczym dywizji – skrzydłem husarski i głównym narzędziem pracy oddziałów transportowych – samochodem ciężarowym. […]
Kompas artyleryjski „AK”
Po drugiej wojnie światowej wznowiono w Polsce produkcję sprzętu optycznego, w tym busol kierunkowych. Nie powrócono jednak do konstrukcji J. Bezarda. Z różnych przyczyn – także politycznych – nowa busola oparta była na innych rozwiązaniach: korpus zaopatrzono w pokrywkę osłaniającą jedynie szkło kryjące igłę. Lustro do pomiarów znalazło się wewnątrz pokrywy. Służąca do tego muszka […]
Wykrywacz min typu polskiego
Jednym z największych wynalazków polskich inżynierów w czasie II wojny światowej był elektryczny wykrywacz min. W Polsce przed wybuchem II wojny światowej kpt. inż. Tadeusz Lisicki z Biura Badań Technicznych Wojsk Łączności opracował prototyp elektrycznego wykrywacza min. Oficerowi temu niestety po klęsce wrześniowej nie udało przedostać się na zachód. W drugiej połowie 1940 roku w […]
Blacha na szabeltas hajduków nadwornych z początku XVIII wieku
Blacha na szabeltas przyczepiana do kieszeni torby wykonana z pozłacanego mosiądzu. Blacha w kształcie tarczy herbowej otoczona obwódką metalową, była mocowana do skórzanej pokrywy przy pomocy 4 małych nitów i jednego dużego w dolnej części. W środku wytłoczona tarcza herbowa z herbem Leszczyc, który niekiedy nosi również nazwę Brog – w polu czerwonym bróg złoty […]
Ładownica z wizerunkiem świętego Jana Nepomucena
Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]
Radiostacja polowa ER-40
Odtwarzane po klęsce wrześniowej we Francji Wojsko Polskie było wyposażane w sprzęt francuski. Jednym z typów radiostacji polowych z tego okresu jest radiostacja polowa ER 40. Na wyposażenie armii francuskiej została wprowadzona w 1932 roku. Maksymalny zasięg radiostacji wynosił 1200 m efektywny 800 m; można było się porozumiewać tylko za pomocą fonii. Pracowała ona na […]
Ryngraf oficera piechoty Wielkiego Księstwa Litewskiego z pierwszej połowy XVIII wieku
Nazwa ryngraf pochodzi od niemieckiego słowa [i]ringkragen[/i], w staropolszczyźnie używano słowa [i]szkaplerz[/i]. Wywodzi się z obojczyka, rodzaju uzbrojenia ochronnego noszonego pod szyją. Gdy zaczęła zanikać pełna zbroja na terenach Europy Środkowo-wschodeniej przez dłuższy czas wykorzystywano jeszcze obojczyk. W tym samym czasie w Europie Zachodniej obojczyk zmienił swoja postać w ryngraf – rodzaj medalionu noszonego pod […]
Odznaka „Bojowa Artylerii Przeciwlotniczej” (Kampfabzeichen der Flakartillerie)
Odznaka ustanowiona 10 stycznia 1941 r. rozkazem głównodowodzącego Luftwaffe, marszałka Rzeszy Hermanna Göringa. Autorem projektu był Wilhelm Ernst Peekhaus z Berlina. W centrum ażurowej odznaki znajduje się wizerunek armaty przeciwlotniczej kal. 88 mm, z obu stron otacza ją owalny wieniec ze stylizowanych liści dębowych, a w górze nad działem widoczny jest orzeł Luftwaffe ze swastyką […]
