Klątwa papieska na Polskę. W trakcie wojny trzynastoletniej pomiędzy Polską a zakonem krzyżackim, papież Pius II podjął próbę mediacji pomiędzy walczącymi stronami. Chciał on skierować wysiłek militarny obu państw przeciw Turkom. Wobec nie wpuszczenia do Polski legata, Pius II wydał bullę, w której ekskomunikował walczące z Zakonem stany pruskie oraz ich sprzymierzeńców, czyli króla polskiego i jego poddanych. Antypolski kurs stolicy apostolskiej zmienił dopiero nowy papież Paweł II, doprowadzając do mediacji toruńskich 1466 r. i…
Read More

Starcie pod Pruszczem. W trakcie wojny trzynastoletniej pomiędzy Polską i stanami pruskimi a zakonem krzyżackim wojska krzyżackie w sile ok. 1 tys. zbrojnych dokonały wypadu pod Gdańsk i zdobyły basteję w Pruszczu. Gdańszczanie, błędnie poinformowani o niewielkiej liczbie nieprzyjaciół, dokonali wypadu do Pruszcza, gdzie wpadli w zasadzkę i zostali pobici. Zginęło 40 mieszczan, ponad 300 dostało się do niewoli. Zwycięskie wojska zakonne przeszły następnie pod Gdańsk, spaliły przedmieścia, po czym wróciły do swoich zamków. 

Po jedenastomiesięcznych walkach, zbrojni z miasta Torunia wraz z wojskiem wojewody inowrocławskiego, starosty malborskiego Jana Kościeleckiego, odbili z rąk krzyżackich zamek w Świeciu nad Wisłą.

Bitwa pod Świecinem. Polscy zaciężni pod dowództwem Piotra Dunina pokonali oddziały krzyżackie Fritza Ravenecka. Wygrana Dunina stanowiła punkt przełomowy, przechyliła szalę zwycięstwa na stronę Polski w toczącej się wojnie trzynastoletniej z zakonem krzyżackim.

Kapitulacja krzyżackiego zamku w Gniewie, najważniejszego punktu oporu Zakonu nad dolną Wisłą podczas wojny trzynastoletniej. Krzyżacka załoga, na skutek długotrwałego odcięcia od zaopatrzenia, przekazała zamek stronie polskiej. Pieczę nad nim objął Tomiec z Młotkowa, rotmistrz królewski. Zamek oraz miasto oblegane były od 27 lipca 1463 r.

Początek nieudanych rokowań pokojowych w Toruniu. W schyłkowym okresie wojny trzynastoletniej pomiędzy Polską a zakonem krzyżackim doszło do rozmów pokojowych w toruńskim ratuszu. Rolę rozjemców przyjęli posłowie hanzeatyccy z burmistrzem Lubeki Henrykiem Kastorpem na czele. Delegacji polskiej przewodził podkanclerzy Jan Lutek z Brzezia, zaś delegacji krzyżackiej komtur elbląski Heinrich Reuss von Plauen. W trakcie obrad, obie strony spierając się o ziemie pruskie, wysuwały argumenty prawno-historyczne. Polscy posłowie wystąpili m.in. z propozycją przeniesienia Zakonu na Podole,…
Read More

Gdańszczanie pod dowództwem rajców Jana von Herfordena i Macieja Kolmenera zdobyli Puck. Krzyżacka załoga dowodzona przez Baltazara von Dohna podpisała układ o kapitulacji. Miasto było przez Gdańszczan oblegane od 23 kwietnia.

Biskup warmiński Paweł Legendorf widząc sukcesy polskie w toczącej się wojnie trzynastoletniej z Zakonem Krzyżackim postanowił przejść na stronę królewską i wypowiedział Krzyżakom wojnę. Swoją decyzję umotywował niechęcią Zakonu do zawarcia traktatu pokojowego z Polską. Równocześnie zezwolił żołnierzom polskim na obsadzenie wszystkich miast warmińskich.

Pod koniec wojny trzynastoletniej książę szczeciński Eryk II przeszedł na stronę króla Polski i zawarł z nim przymierze w Bydgoszczy. Kazimierz IV Jagiellończyk zobowiązał się do obrony księcia, w zamian Eryk II przyrzekł, że uniemożliwi wrogom króla polskiego przemarsz przez swoje ziemie. W ten sposób Zakon został odcięty od posiłków napływających z głębi Rzeszy. Ponadto król Kazimierz zezwolił Erykowi II na wykup z rąk załóg krzyżackich Lęborka i Bytowa oraz na pośrednictwo w rokowaniach z…
Read More

II pokój toruński, kończący wojnę trzynastoletnią (1454-1466) między Królestwem Polskim a Zakonem Krzyżackim, podpisano i zaprzysiężono w toruńskim Dworze Artusa w obecności króla Polski Kazimierza Jagiellończyka, wielkiego mistrza zakonu i legata papieskiego. W wyniku przegranej wojny, wielki mistrz Ludwik von Erlichshausen został zmuszony do oddania Polsce Pomorza Gdańskiego, ziemi michałowskiej i chełmińskiej. Dodatkowo w ręce polskie zostały wydane Żuławy Wiślane oraz miasta Elbląg i Malbork, a biskupie księstwo warmińskie zostało bezpośrednio podporządkowano królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi,…
Read More

Z Krakowa wyruszył dwunastotysięczny oddział wojska eskortujący na Węgry królewicza Kazimierza Jagiellończyka, syna króla Polski Kazimierza IV Jagiellończyka. Armią królewicza dowodził doświadczony dowódca z czasów wojny trzynastoletniej Piotr Dunin z Prawkowic. Celem wyprawy było obalenie króla Macieja Korwina i przejęcie rządów na Węgrzech.

W trakcie wojny z królem polskim Kazimierzem IV Jagiellończykiem biskup warmiński Mikołaj Tungen, korzystając z pomocy zaciężnych zwerbowanych w Prusach Krzyżackich, opanował Braniewo. Później jego łupem padły też inne miasta warmińskie. Król Polski nie podejmował energicznego przeciwdziałania, gdyż zajęty był w tym czasie wojną z królem Węgier Maciejem Korwinem. 

Potyczka pod Swanowicami na Śląsku między wojskami polskimi, dowodzonymi przez Jana Rytwiańskiego, a oddziałami Macieja Korwina, króla Czech i Węgier. Potyczkę, w której poległo kilkudziesięciu Węgrów, Polacy wygrali. Wojna z Maciejem Korwinem była spowodowana rywalizacją Jagiellonów o tron węgierski i czeski.