Pod koniec wojny trzynastoletniej książę szczeciński Eryk II przeszedł na stronę króla Polski i zawarł z nim przymierze w Bydgoszczy. Kazimierz IV Jagiellończyk zobowiązał się do obrony księcia, w zamian Eryk II przyrzekł, że uniemożliwi wrogom króla polskiego przemarsz przez swoje ziemie. W ten sposób Zakon został odcięty od posiłków napływających z głębi Rzeszy. Ponadto król Kazimierz zezwolił Erykowi II na wykup z rąk załóg krzyżackich Lęborka i Bytowa oraz na pośrednictwo w rokowaniach z oblężoną krzyżacką załogą w Chojnicach. Książę szczeciński rzeczywiście takie rokowania podjął, ale wbrew intencjom królewskim odradzał załodze zakonnej kapitulację i próbował bezskutecznie wykupić miasto. W październiku 1466 r. udało mu się natomiast wykupić Lębork i Bytów.