W kwietniu 1942 r. w Stanach Zjednoczonych powstał projekt budowy lekkich dział samobieżnych, uzbrojonych w armaty ppanc. kal. 57 mm (6-funtowe). Planowano montować je na podwoziach półgąsienicowych transporterów opancerzonych M3. Produkcję nowego pojazdu, noszącego amerykańskie oznaczenie T-48, podjęły w następnym roku zakłady White Motor Co. w Cleveland oraz Diamond Motor Car Co. w Chicago. W […]

Armaty wz. 1931/37 zostały skonstruowane w ZSRR poprzez osadzenie lufy armaty wz. 31 na łożu haubicoarmaty wz. 1937. Pierwsze egzemplarze wykonano w fabryce Nr 172. We wrześniu-październiku 1938 r. przeprowadzono z nimi próby poligonowe. Ich rezultaty uznano za zadowalające i już w kwietniu 1939 r. nowe armaty przyjęto oficjalnie do uzbrojenia Armii Czerwonej. Działa tego […]

Jednymi z bardziej znanych pojazdów Wehrmachtu w latach II wojny światowej były półgąsienicowe ośmiotonowe ciągniki artyleryjskie Sd.Kfz. 7, skonstruowane w firmie Krauss-Maffei AG z München-Allach. W listopadzie 1939 r. na zlecenie dowództwa Luftwaffe rozpoczęto prace nad przystosowaniem ich do roli samobieżnych dział przeciwlotniczych. Jako pierwszy pojazd tego typu powstał Sd.Kfz. 7/1, uzbrojony w poczwórnie sprzężoną […]

Prace nad armatą przeciwlotniczą wz. 1939 kal. 37 mm, znaną również pod fabrycznym oznaczeniem 61-K, rozpoczęto w ZSRR w styczniu 1938 r. Prowadzono je w biurze konstrukcyjnym Fabryki Artylerii nr 8. Zgodnie z decyzją Głównego Zarządu Artylerii Armii Czerwonej zamierzano skonstruować uniwersalną armatę plot., przeznaczoną do zwalczania wszelkich typów samolotów na wysokościach do 3000 m. […]

Działo artylerii nadbrzeżnej, skonstruowane w szwedzkiej firmie Bofors; montowane na podstawie stałej, obrotowej; osłoniętej maską pancerną o wysokości 3 m, wykonaną z płyt pancernych o grubości 50-20 mm. W dziale zastosowano zamek klinowy, ręczny mechanizm podniesienia lufy i obrotu, elektro-mechaniczny spust. W armatach nadbrzeżnych wz. 35 wykorzystywano amunicję rozdzielnego ładowania – pociski przeciwpancerne lub burzące […]

Jeden z podstawowych typów uzbrojenia artyleryjskiego Armii Czerwonej w latach II wojny światowej. Prace nad armatą dywizyjną wzór 1942 kal. 76,2 mm, znaną również pod fabrycznym oznaczeniem ZIS-3, rozpoczęto już w maju 1941 roku. Prowadzono je w biurze konstrukcyjnym Fabryki Artylerii nr 92 w miejscowości Gorki pod kierunkiem Wasilija Grabina. Projektując nowe działo zdecydowano się […]

Jednym z najbardziej znanych dział II wojny światowej była sowiecka haubicoarmata wzór 1937 kal. 152 mm, nosząca fabryczne oznaczenie MŁ-20. Prace nad nią rozpoczęto w 1936 roku pod kierunkiem inż. Fiodora F. Pietrowa. Prowadzono je w biurze konstrukcyjnym Fabryki Artylerii nr 172 w pobliżu Permu. Po przeprowadzonych pomyślnie próbach i testach działo zostało oficjalnie przyjęte […]

Wśród wielu typów lekkich haubic polowych stosowanych w latach II wojny światowej była również sowiecka haubica wzór 1938 kal. 122 mm, znana pod fabrycznym oznaczeniem M-30. Prace nad nią rozpoczęto w 1937 roku pod kierunkiem Fiodora F. Pietrowa. Prowadzono je w biurze konstrukcyjnym Fabryki Artylerii nr 172, tym samym gdzie rok wcześniej zainicjowano prace nad […]

Latem 1944 r. w czasie Powstania Warszawskiego żołnierze Armii Krajowej zdołali zdobyć i naprawić kilka niemieckich pojazdów pancernych. Obok „Panther” Batalionu „Zośka” najsilniej uzbrojonym powstańczym wozem bojowym było działo samobieżne „Chwat”. Rankiem 2 sierpnia 1944 r., w trakcie walk o gmach Poczty Głównej, na plac Napoleona wjechały dwa działa samobieżne Jagdpanzer 38 (t) „Hetzer” z […]