Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny oddziałów.
Ładownica obita czarną skórą, z bogatym haftem srebrnym na grzbiecie i dole. Pokrywa zamykająca wykonana z blachy srebrnej dodatkowo pozłacanej, niellowanej. Brzegi ozdobione ramką nacinaną skośnie, a na całej blasze znajdują się na repusowane elementy roślinne. Centralnie na blasze umieszczony wizerunek świętego Jana Nepomucena (ur. ok. 1350 w Pomuku, obecnie Nepomuk, zm. 20 marca 1393 w Pradze – święty kościoła katolickiego, kanonizowany 19 marca 1729 przez Benedykta XII, jego najpopularniejszymi atrybutami są między innymi klucz, książka, kłódka, krzyż w ręce, zapieczętowany list, most. Uznawany za patrona Czech, ale jego kult szybko rozprzestrzenił się na Śląsku oraz południowo-zachodnich ziemiach Rzeczypospolitej, w szczególności po kanonizacji.) na tle armatury, złocony, repusowany. Wokół postaci owalna ramka, również repusowana. Wizerunek świętego Jana Nepomucena umieszczony pomiędzy dwoma okrągłymi zdobieniami z poprzeplatanych ze sobą roślin – style zdobniczy wiążą się z rokoko. Blacha przymocowana do pokrywy przy pomocy 10 małych gwoździków. W górnych rogach umieszczono zaczepy na pas. W ładownicy wykonano 10 otworów na patrony.

[b]Dane techniczne:[/b]
Wysokość – 7,7 cm
Szerokość – 21 cm
Głębokość – 3 cm

Jarosław Godlewski