Klamra do pasa szwoleżera pułku lekkonnego gwardii, 1807-15

Klamry spinające pas były jednym z najbardziej eksponowanych elementów oporządzenia wojskowego od czasów średniowiecza. Początkowo miały zastosowanie czysto praktyczne, ułatwiając noszenie miecza czy szabli. Z czasem zaczęły pełnić też funkcje symboliczne i dekoracyjne. Powszechnym zwyczajem niemal do czasów drugiej wojny światowej było umieszczanie na klamrach herbu monarchy lub godła państwowego. Pozwalało to łatwiej rozpoznać przynależność […]

Czytaj Dalej

Wstążka orderowa po ks. J. Poniatowskim

Wstążka orderowa Orderu Legii Honorowej i Krzyża Orderu Virtuti Militari noszona na mundurze generalskim przez ks. Józefa Poniatowskiego. Pomogła zidentyfikować jego ciało odnalezione w wodach Elstery przez saskich rybaków. Pod spodem znajduje się poświadczająca ten fakt kartka z odręcznym pismem porucznika S. Łuczyckiego z 3 pułku piechoty, który osobiście odpiął ową wstążkę. Marcin Ochman

Czytaj Dalej

Szabla francuska oficera Gardes du Corps du Roi

Głownia dł. 922 mm, obustronnie szlifowana w szerokie, wklęsłe zbrocze i bruzdę przygrzbietową à la Montmorency. Sztych decentryczny, przygrzietowy. Pióro obosieczne. Na grzbiecie, u nasady, rytowana nazwa [b] [i]”Manuf-re R-le du Klingenthal Septembre 1814″[/b] [/i]. Zastawa ozdobiona trawioną dekoracją. Na stronie zewnętrznej głowni między liliami burbońskimi napis „GARDES DU CORPS DU ROI”. Oprawa rękojeści mosiężna, […]

Czytaj Dalej

Angielski bagnet-szabla wz.1801 do sztucera typu Baker.

Głownia dług. 584 mm, prosta, jednosieczna, płazy płaskie, pióro na dług. 125 mm obosieczne. Grzbiet płaski, sztych centryczny. Na zewnętrznym płazie, blisko nasady wybite: „19” pod koroną – znak zbrojowni w Tower. Na grzbiecie wybita nazwa zakładów „OSBORN // & GUNBY”. Rękojeść zamknięta, cała mosiężna. Jelec prosty przechodzący w owalnie wygięty kabłąk połączony z głowicą. […]

Czytaj Dalej

Szabla rosyjska lekkiej kawalerii wz.1809

Głownia dł. 891 mm, szer. u nasady 35 mm, jednosieczna, z obustronnym, szerokim zbroczem. Grzbiet płaski, sztych decentryczny, przygrzbietowy. Rękojeść stalowa, zamknięta, 3-kabłąkowa. Jelec prosty, po stronie przedniej załamany pod kątem prostym, przechodzi kabłąk połączony z głowicą. Na górnym łuku kabłąka podłużny otwór na temblak. Po stronie wewnętrznej rękojeści od jelca odchodzi trójkątna tarczka, lekko […]

Czytaj Dalej

Szpada oficerska typu „à l’anglaise” z okresu Konsulatu i I Cesarstwa

Szpada, głownia dł. 830 mm, szer. u nasady 24 mm, grub. 7 mm, prosta, obosieczna, na wysokości zastawy z szeroką płaską ością pośrodku, przechodząca następnie w romboidalną, zwężając się ku końcowi. Sztych zaokrąglony. Na zastawie głowni, po stronie wewnętrznej, wybita owalna punca kontrolna: „MR”. Oprawa rękojeści mosiężna, zamknięta, krzyżowo-kabłąkowa typu [i]”à l’anglaise”[/i], tzn. jelec z […]

Czytaj Dalej

Szabla francuska oficera marynarki modèle Prairial An XII

Głownia dł. 855 mm, obustronnie szlifowana w szeroki, wklęsły płaz i bruzdę przygrzbietową. Sztych decentryczny, z pazurem. Pióro obosieczne przechodzi. Na grzbiecie, u nasady, rytowana nazwa „Klingenthal”. Zastawa szmelcowana na błękitno i ozdobiona trawioną i złoconą dekoracją. Wewnątrz dekoracji kartusz z napisem „- CORPS – DES – MARINS -” (po stronie zewnętrznej) „- GARDE – […]

Czytaj Dalej

Pistolet AN XIII

Krótka broń palna mimo, że powstała już w XVI wieku, bardzo długo stanowiła uzbrojenie jedynie kawalerzystów. Wożona była w olstrach – futerałach – zamocowanych do siodła. Ze względu na konieczność ładowania po każdym strzale, z reguły używano pistolety parami. Przykładem żołnierskiej boni tego jest pochodzący z początku XIX wieku francuski pistolet wzoru AN XIII (tj. […]

Czytaj Dalej

Szabla abordażowa

Szabla abordażowa, głownia dł. 676 mm, szer. 37 mm, grub. przy nasadzie 9 mm, jednosieczna, szlifowana obustronnie w szerokie zbrocze odchodzące do obosiecznego pióra. Sztych decentryczny, przygrzbietowy. Zastawa głowni z niewielkim progiem, na którym po stronie zewnętrznej wybite punce kontrolne – litera „B” nad nią gwiazda 5-ramienna obok litera „G” nad nią gwiazda 5-ramienna. Po […]

Czytaj Dalej

Ryngraf oficera Legii Północne 1806-7

Ryngrafy oficerskie wywodziły się z obojczyka zbroi rycerskiej. Symbolizowały związek szlachty, z której wywodziła się większość XVII-XVIII wiecznych oficerów, ze stanem rycerskim. Stopniowe upraszczanie ubiorów wojskowych sprawiło, że w pierwszej połowie XIX wieku wyszły one z codziennego użycia; bardzo rzadko pojawiając się przy szczególnych uroczystościach. Na ryngrafach zwykle umieszczano herb władcy, jego monogram lub godło […]

Czytaj Dalej
Skip to content