Ładownica jazdy z monogramem AR z I połowy XVIII wieku

Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]

Czytaj Dalej

Ładownica z 30 lat XVIII wieku

Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]

Czytaj Dalej

Ładownica jazdy polskiej z początku XVIII wieku z wizerunkiem Matki Boskiej

Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]

Czytaj Dalej

Ładownica jazdy polskiej z I połowy XVIII wieku

Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]

Czytaj Dalej

Dołman huzarów z okresu Powstania Kościuszkowskiego

Wykonany z czarnego sukna, z jasnozielonymi kołnierzem i wyłogami rękawów. Zapinany na piętnaście kulistych guzików mosiężnych, srebrzonych; po trzydzieści takich samych guzików, ułożonych w dwóch rzędach, znajduje się po bokach. Szamerunki ze sznura oraz ozdoby wyszywane wzdłuż brzegów, nad wyłogami rękawów i na plecach – jasnozielone. Podszewka z białego płótna i zielonej wełny. Długość 53 […]

Czytaj Dalej

Ładownica jazdy z I połowy XVIII wieku z monogramem IGSN

Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]

Czytaj Dalej

Pierwszy Regiment Grenadierów Krakowskich

Oddział milicji utworzony w kwietniu 1794 roku, złożony głównie z pikinierów i kosynierów; wziął udział w walkach Powstania Kościuszkowskiego. Przygotowując się do wojny z Rosją, wyznaczony na naczelnika przyszłego powstania, Tadeusz Kościuszko zamierzał znacznie rozbudować nieliczne wojsko koronne i litewskie tak, aby osiągnęło ono etat stutysięczny. Masowo powołani pod broń rekruci dymowi zasilić mieli istniejące […]

Czytaj Dalej

Regiment ( Laska dowódcza)

Regiment, jako oznaka militarna funkcjonował w Europie od XVI wieku. Jego nazwa wywodzi się z łacińskiego słowa regimentum oznaczającego dowództwo. Również tradycja użycia tego typu oznak sięga czasów antycznych, wywodząca się z tradycji cesarstwa rzymskiego. Znane są liczne posągi cesarzy trzymających właśnie ten symbol władzy wojskowej. Była to prosta, krótka laska, pozbawiona głowicy. Od XVI […]

Czytaj Dalej

Tabakierka Tadeusza Kościuszki

Tabakierka wykonana została w formie puzderka powstałego z cienkich płatków kości słoniowej, gdzie dolna część oddzielona została od wieczka ciemnym pierścieniem. Pośrodku pokrywy znajduje się nit mosiężny stabilizujący kościaną wykładzinę. Na spodzie umieszczony jest, wykonany atramentem, napis: „Tadeusz Kościuszko / używał jej Dar / Pana Ernesta Zeltner / syna przyjaciela / Kościuszki”. Pamiątka ta przekazana […]

Czytaj Dalej

Kocioł – bęben jazdy z XVIII wieku

Instrument muzyczny wchodzący w skład orkiestry regimentu jazdy w XVIII wieku, wykonany najczęściej z mosiądzu bądź miedzi, obciągnięty skórą przymocowaną do krawędzi kotła. Muzykant, który posługiwał się tym instrumentem nazywany był pałkerem. Standardowo przy siodle montowano dwa bębny. Dodatkowo wzdłuż górnej krawędzi montowano fartuch, bogato zdobiony, haftowany. Bębny umieszczano przed siodłem na specjalnym stelażu. Na […]

Czytaj Dalej
Skip to content