Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny oddziałów.
Ładownica obita czarną skórą, z bogatym haftem srebrnym na grzbiecie i bokach. Pokrywa zamykająca wykonana z blachy pokrytej masą perłową bogato zdobioną dodatkowo przyozdobioną, jako tło złotem. Od strony wewnętrznej pokrywa obita aksamitem w kolorze fioletowym. Wokół krawędzi blachy rytowany wzór roślinny w masie perłowej ozdobiony złotem ze złotą rozetą w każdym rogu. W centralnym miejscu blachy, w rokokowej ramce-rocaille, sugerującej nam czas powstania ładownicy na pierwszą połowę XVIII wieku, umieszczono krzyż kawalerski na lekko zielonym tle, emaliowany, w kolorze niebieskim ze złota dewizą umieszczoną na ramionach brzmiącą PRO FIDE LEGE ET REGE (za ojczyznę, prawo i króla). Pod ramką z krzyżem kawalerskim umieszczono w tarczy herbowej herb Bibersztejn, (lekko zmieniony -zamiast jednego rogu jeleniego znajdują się dwa skrzyżowane ze sobą) na panopliom. Po bokach kolumny z umieszczoną na nich bronią i sztandarami zbliżone do typu zdobienia zwanego armaturą. Za kolumnami w ramkach rocaille umieszczono herby Polski – orła i Litwy – pogoń. Klamra od pasa wykonana w tym samym stylu. W ładownicy wykonano 10 otworów na patrony.
[b]Dane techniczne:[/b]
Wysokość – 8 cm
Szerokość – 20,5 cm
Głębokość – 4 cm
Jarosław Godlewski