Broń myśliwska przeważnie miała lufy gwintowane, co zapewniało większą precyzję strzału, zasięg i siłę rażenia. W tym wypadku broń ma lufę niegwintowaną, bardzo możliwe, że była produkcji saskiej co sugeruje inskrypcja na części dennej w postaci inicjałów królewskich AR [AUGUSTUS REX]. Strzelba z zamkiem skałkowym w kształcie litery „S” o długości całkowitej 139 cm, niegwintowana […]
Archive for 23 maja, 2024
Portret „Generał Madaliński”, Antoni Józef herbu Laryssa
Urodził się w 1739 r. w Porowie w Wielkopolsce. Wstąpił do wojska w 1768 r. do wielkopolskiej brygady kawalerii narodowej. Jako pułkownik ziemi przemyskiej walczył w konfederacji barskiej. Po upadku konfederacji powrócił do Kawalerii Narodowej, stopniowo awansując na porucznika (1776 r.). Około 1779 r. zrezygnował z kariery wojskowej odsprzedając swój stopień. Przez kilka następnych lat […]
Garłacze i Granatniki XVII/XVIII.
Poszukując sposobów poprawienia skuteczności broni palnej na przełomie XVI/XVII wieku zaczęto w niektórych egzemplarzach rozszerzać wylot lufy na kształt lejka. Ułatwiało to znacznie ładowanie; jeśli zamiast jednej użyto kilku kul – efekt był straszliwy. Broń taka zwana tromblonem lub garłaczem okazała się ogromnie skuteczną na małych dystansach. Wylatujące z lufy liczne pociski pokrywały znaczny obszar […]
Blacha na szabeltas hajduków nadwornych z początku XVIII wieku
Blacha na szabeltas przyczepiana do kieszeni torby wykonana z pozłacanego mosiądzu. Blacha w kształcie tarczy herbowej otoczona obwódką metalową, była mocowana do skórzanej pokrywy przy pomocy 4 małych nitów i jednego dużego w dolnej części. W środku wytłoczona tarcza herbowa z herbem Leszczyc, który niekiedy nosi również nazwę Brog – w polu czerwonym bróg złoty […]
Ładownica z wizerunkiem świętego Jana Nepomucena
Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]
Czapraki Kawalerii Narodowej
Utworzona w 1776 roku mocą decyzji sejmowych Kawaleria Narodowa była kontynuatorką tradycji chorągwi husarskich i pancernych. Po swoich wielkich poprzedniczkach przejęła barwy mundurów i typy wyposażenia, min. rzędy i oporządzenie jeździeckie. Zwyczajowe barwy i formy zostały ostatecznie skodyfikowane i dokładnie określone w szczegółach dopiero w 1785 roku w: PRZEPISE UBIORU DLA BRYGAD KAWALERYI NARODOWEY, Y […]
Ryngraf oficera piechoty Wielkiego Księstwa Litewskiego z pierwszej połowy XVIII wieku
Nazwa ryngraf pochodzi od niemieckiego słowa [i]ringkragen[/i], w staropolszczyźnie używano słowa [i]szkaplerz[/i]. Wywodzi się z obojczyka, rodzaju uzbrojenia ochronnego noszonego pod szyją. Gdy zaczęła zanikać pełna zbroja na terenach Europy Środkowo-wschodeniej przez dłuższy czas wykorzystywano jeszcze obojczyk. W tym samym czasie w Europie Zachodniej obojczyk zmienił swoja postać w ryngraf – rodzaj medalionu noszonego pod […]
Ładownica jazdy z początku XVIII wieku
Ładownica jazdy najprawdopodobniej używana przez chorągwie jazdy polskiej autoramentu narodowego. Wykonana w formie skrzynki obszytej tkaniną bądź skórą. Skrzynka wykonana w kształcie prostopadłościanu lekko wygiętego, najczęściej z drzewa liściastego. Poza rolą użytkową jako pojemnik na patrony – zawinięta porcja czarnego prochu w papierową tulejkę wraz z kulą – ładownice stanowiły element ozdobny wyposażenia oraz identyfikacyjny […]
Szabletas jazdy z I połowy XVIII wieku
Nazwa wywodzi się z niemieckich słów Säbel oraz Tasches. Jest to skórzana, płaska torba noszona na rapciach razem z szablą, z bogatymi zdobieniami nawiązującymi swoją treścią w późniejszym okresie do symboli narodowych bądź formacji lub herbów dowódców. Poniższy eksponat ozdobiony jest krzyżami kawalerskimi często wykorzystywanymi jako elementy dekoracyjne w jeździe autoramentu narodowego w wojsku Rzeczypospolitej […]
Szabletas jazdy z I połowy XVIII wieku
Nazwa wywodzi się z niemieckich słów Säbel oraz Tasches. Jest to skórzana, płaska torba noszona na rapciach razem z szablą, z bogatymi zdobieniami nawiązującymi swoją treścią w późniejszym okresie do symboli narodowych bądź formacji lub herbów dowódców. Poniższy eksponat ozdobiony jest krzyżami kawalerskimi często wykorzystywanymi jako elementy dekoracyjne w jeździe autoramentu narodowego w wojsku Rzeczypospolitej […]
