Napierśnik typu anima – przełom XVI i XVII wieku

Napierśnik husarski w typie anima. Dwunastofolgowy, z wąskimi folgami od 7- 10 cm w formie długich pasów, które zachodzą na siebie od dołu do góry; łączonych ze sobą od wewnątrz przy pomocy skórzanych pasków i nitów. Dolna folga posiada wywiniętą krawędź. Na środku każdej folgi znajduje się załamanie, które przy złożeniu tworzy ość napierśnika. Na […]

Czytaj Dalej

Szyszak husarski typu węgierskiego, pocz. XVII wieku

Szyszak husarski typu węgierskiego, pocz. XVII wieku Dzwon wykuty z jednego kęsa stali, ozdobiony promienisto rozchodzącymi się żeberkami i wypukłymi pręgami; szczyt zakończony okrągłą blaszką z trzpieniem i guzkiem. Na gładkim otoku umocowana jest z lewej strony tuleja do zamocowania pióra. Daszek przynitowany do dzwonu, szeroko rozchodzący się na boki, zakończony w szpic; tuż nad […]

Czytaj Dalej

Szyszak husarski ze skrzydełkami z pierwszej połowy XVIII wieku

Dzwon wykonany z dwóch kawałków blachy łączonych podłużnie. Na szczycie umieszczony grzebień biegnący wzdłuż dzwonu wykuty z dwóch blach i łączony ze sobą za pomocą nitów. Do dzwonu grzebień przymocowany za pomocą stalowych nitów. Na dzwonie znajduje się siedem kaneli rozłożonych promieniście i tyle samo żeber. Poniżej żeber umieszczona wypukła pręga pozioma, która oddziela gładki […]

Czytaj Dalej

Kapalin z XVII wieku

Dzwon wykonany z dwóch kawałków blachy łączonych podłużnie. Na szczycie umieszczony krążek żelazny ze stożkowym zakończeniem w postaci kulki. Krążek rytowany promienisto. Na dzwonie rozłożonych promieniście znajduje się siedem kaneli i tyle samo żeber, które zakończone są w zęby. Poniżej żeber umieszczona wypukła pręga pozioma, która oddziela gładki otok. Na otoku z przodu umocowana nitami […]

Czytaj Dalej

Hełm saperski z początku XIX wieku.

Jednym z najważniejszych zadań saperów od początku ich istnienia było wznoszenie różnego rodzaju umocnień. Była to ciężka praca, szczególnie niebezpieczna podczas oblężeń twierdz, gdy pod ogniem przeciwnika kopali rowy, sypali baterie i wały. Często wykorzystywano ich podczas szturmów do torowania drogi piechocie: potężnymi toporami wyrąbywali palisady i bramy, zasypywali fosy, ustawiali drabiny i rozbierali barykady. […]

Czytaj Dalej

Hełm-Morion z początku XVII w.

W okresie wojny trzydziestoletniej Szwecja importowała znaczne ilości broni z Niderlandów. Pośród niej znalazły się również duże ilości hełmów. Używane dość powszechnie przez piechotę zyskały dzięki swym własnościom tak duże uznanie, że zaczęto je wytwarzać również w Szwecji. W połowie XVII wieku spotkać je można było także w innych krajach (np. w Anglii). Hełm o […]

Czytaj Dalej

Kolczuga siedmiogrodzka przypisywana Janowi Kazimierzowi Wazie

Kolczuga w typie siedmiogrodzkim z pierwszej połowy XVII wieku o charakterze paradnym przypisywana królowi Janowi Kazimierzowi Wazie. Podobna kolczuga przypisywana bratu Jana Kazimierza, Władysławowi IV Wazie, znajduje się w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu. Kolczuga spleciona naprzemiennie z kółeczek sztancowanych z blachy oraz plecionych z drutu i nitowanych. Większość kółeczek jest złocona, ale występują partie […]

Czytaj Dalej

Szyszak moskiewski – jerychonka

Dzwon wykuty z jednego kęsa stali, z wierzchu zakończony ośmiogrannie z gałką na szczycie. Z dolnej krawędzi wyprowadzone wypukłe półokrągłe „zęby”; krawędź szersza z 14 dookolnymi nitami i 10 otworkami. Daszek ułożony horyzontalnie, mocowany nitami, zakończony w szpic; tuż nad nim, pośrodku mocowanie ruchomego nosala regulowanego śrubą zaciskową; górny koniec nosala wyprofilowany w liść bzu. […]

Czytaj Dalej

Półzbroja pikinierska czerniona z XVII wieku (brak naplecznika)

Napierśnik kuty, czerniony, z pionową ością pośrodku. Krawędzie przy wykrojach na ręce i szyję wydatne. U dołu półokrągło odgięty fartuszek z trzpieniem i haczykiem do zamocowania taszek; krawędzie fartuszka wydatne. Taszki z imitacją folg i nitów, przymocowane są za pomocą skórzanych pasków (po dwa na każdą taszkę) do blachy odpowiadającej profilem fartuchowi napierśnika i posiadającej […]

Czytaj Dalej

Hełm spadochronowy wz. 38 (Fallschirmschützen-Stahlhelm)

Wraz z utworzeniem w Niemczech w 1936 r. pierwszych oddziałów spadochronowych powstała pilna potrzeba dostarczenia ich żołnierzom specjalnych hełmów. Musiały one chronić głowę zarówno podczas skoku, jak i w walce. Pierwszy, próbny model hełmu miał identyczny dzwon jak w hełmie wz. 35. Różnice dotyczyły wykonania okapu, w znacznym stopniu zredukowanego. Jego przednia część była tylko […]

Czytaj Dalej
Skip to content