Dzwon wykonany z dwóch kawałków blachy łączonych podłużnie. Na szczycie umieszczony grzebień biegnący wzdłuż dzwonu wykuty z dwóch blach i łączony ze sobą za pomocą nitów. Do dzwonu grzebień przymocowany za pomocą stalowych nitów. Na dzwonie znajduje się siedem kaneli rozłożonych promieniście i tyle samo żeber. Poniżej żeber umieszczona wypukła pręga pozioma, która oddziela gładki otok. Do otoku przymocowany stalowymi nitami daszek (mocno zniszczony), a do niego z przodu umocowana nitami obsada nosala. Nosal nie oryginalny. Do otoku na wysokości uszu przynitowane skrzydła ( po jednym z każdej strony) wycinane w serduszka i owale, z biegnącymi wzdłuż nich dziewiecioma kanelami. Nakarczek pięciofolgowy nitowany oraz łączony skórzanymi paskami. Najniższa folga półokrągła z zakutą krawędzią. Brak policzków.

Wymiary:
Długość nakarczka około 20 cm.
Waga: 2,5 kg

Powyższy szyszak jest przeróbką typu starszego do panującej w początkach XVIII wieku mody wprowadzonej przez Augusta II Mocnego. Wówczas to zaczęto przytwierdzać do dzwonu metalowe skrzydełka, które jak pokazuje obraz Jana Chrystiana Mocka z 1732 roku, przyozdabiano niekiedy piórami.

Jarosław Godlewski