Zdrada rodu Święców. Sprawujący władzę namiestniczą na Pomorzu Gdańskim, ale odsuwany od wpływów ród Święców zdradził księcia Władysława I Łokietka i poddał się pod władzę margrabiów brandenburskich. Syn wojewody, Piotr Święca z Nowego, wraz z pozostałymi członkami rodu zawarł we wsi Lindow układ, w którym przyjął w lenno od Brandenburczyków część ziemi sławieńskiej i słupskiej oraz Tucholę i Nowe. W odpowiedzi na to, Łokietek uwięził Piotra Święcę lecz pozostali Święcowie zdołali ujść na ziemie brandenburskie. W sierpniu następnego roku Brandenburczycy napadli na Gdańsk, przystąpili do oblężenia tamtejszego grodu i broniącej się w nim polskiej załogi, dowodzonej przez sędziego pomorskiego Boguszę. Wezwani na pomoc Krzyżacy przepędzili Brandenburczyków, po czym, dokonawszy rzezi mieszkańców, objęli miasto we władanie.