W Poznaniu doszło do demonstracji robotniczych skierowanych przeciwko władzom komunistycznym. Rozruchy zostały krwawo stłumione przez wojsko i milicję. Strajk wybuchł w Zakładach im. H. Cegielskiego (w latach 1949-1956 Zakłady im. J.W. Stalina) z powodu wycofania się władz państwowych z wcześniej przyjętych zobowiązań (zmiany systemu płac akordowych i organizacji pracy, zwrotu bezprawnie pobranego podatku od wynagrodzeń najlepszych robotników). Na wieść o rozruchach Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej podjęło decyzję o stłumieniu wystąpień siłą. Do miasta wkroczyły liczące ponad 10 tys. oddziały wojska i Korpusu Bezpieczeństwa. Pacyfikacja miasta trwała do 29 czerwca. W trakcie akcji pacyfikacyjnej zginęło ponad 70 osób, kilkaset zostało rannych, prawie 700 aresztowano.Wyderzenia czerwcowe uznawane są za pierwszy w PRL strajk generalny.