W Gdańsku zawarty został rozejm pomiędzy Polską a wspierającą Krzyżaków Danią. Delegacji polskiej przewodniczył starosta malborski Ścibor z Ponieca i notariusz królewski Mikołaj Schönberg. Stronę duńską reprezentował marszałek Klaus Ronnow w towarzystwie dwóch lubeczan. W podpisanym dokumencie rozejmowym uzgodniono natychmiastowe wstrzymanie działań wojennych do sierpnia 1459 r. oraz przywrócenie handlu. Na maj 1459 r. zaplanowano sąd rozejmowy mający rozstrzygnąć sprawy sporne. Bezpośrednim efektem umowy rozejmowej było wycofanie się gdańskich statków kaperskich z akcji przeciw Danii. Rozejm gdański wzmocnił sytuację Polski na Bałtyku w trakcie wojny trzynastoletniej z zakonem krzyżackim.