W czasie wojny Francji z V koalicją antynapoleońską doszło do decydującej bitwy pod Wagram. Starły się w niej licząca 190 tys. armia francuska pod dowództwem cesarza Napoleona z wojskami austriackimi arcks. Karola Habsburga, liczącymi 135 tys. ludzi. Drugiego dnia batalii, 6 lipca 1809 r., w walce wzięli udział szwoleżerowie z Pułku Lekkokonnego Gwardii Cesarskiej. Polacy, wsparci następnie przez francuskich Szaserów Gwardii, zaszarżowali na austriackie pułki ułanów ks. Schwarzenberga i dragonów La Toura. Mimo przewagi, jaką Austriakom dawały lance (polscy żołnierze dysponowali jedynie w szablami), obydwa regimenty nieprzyjacielskie zostały rozbite, a dowódca jednego z pułków – ks. Auersberg wraz ze 150 kawalerzystami został wzięty do niewoli.