Uderzenie wojsk krzyżackich na Polskę. Zakon krzyżacki związany przymierzem z litewskim księciem Świdrygiełłą wypowiedział wojnę królowi polskiemu Władysławowi II Jagielle i wkroczył w północne granice ziem polskich. Wojska krzyżackie podzielone były na trzy grupy. Najsilniejsza, kilkutysięczna grupa pod wodzą wielkiego marszałka Josta von Strupperga, uderzyła na Kujawy. Druga grupa, kierowana przez komtura toruńskiego, wtargnęła do ziemi dobrzyńskiej. Najsłabszy oddział, pod wodzą wójta z Nowej Marchii Heinricha Rabensteina, wkroczył na teren północno-zachodniej Wielkopolski. Atak wojsk krzyżackich miał charakter dywersyjny. Chodziło o to, by grabieżami i zniszczeniami zmusić polskiego króla do zaprzestania walki z księciem Świdrygiełłą.