W Kaliszu zmarł Mieszko III Stary, książę wielkopolski i krakowski, syn księcia Bolesława III Krzywoustego i Salomei z Bergu. W wyniku testamentu ojca, dzielącego Polskę na dzielnice, otrzymał Wielkopolskę. Wraz ze starszym bratem Bolesławem IV wygnali z Polski swojego starszego przyrodniego brata Władysława, który rościł sobie prawo do władzy nad całym krajem. Po śmierci Bolesława IV w 1173 r. objął rządy w dzielnicy senioralnej (ziemi krakowskiej), lecz cztery lata później został z niej wygnany przez małopolskie możnowładztwo, które powołało na tron jego najmłodszego brata Kazimierza Sprawiedliwego. Mieszko nie pogodził się ze stratą i po latach starć udało mu się odzyskać władzę nad Krakowem w 1191 r., jednak nie utrzymał jej. Ponowna próba podjęta po śmierci brata Kazimierza, zakończyła się krwawą bitwą nad Mozgawą koło Jędrzejowa. Mieszko został w niej ranny, a jego najstarszy syn Bolesław zginął. Tron krakowski odzyskał książę dopiero w 1198 r. na mocy układu z synami Kazimierza – Leszkiem Białym i Konradem. Rządy po Mieszku III w Wielkopolsce objął jego syn, Władysław III Laskonogi, w Krakowie zaś syn Kazimierza Sprawiedliwego – Leszek Biały.