Sejm RP przyjął ustawę o utworzeniu Wojsk Specjalnych RP.

Wojska Specjalne stały się, obok Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych i Marynarki Wojennej, jednym z czterech rodzajów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Powstanie tego rodzaju wojsk było powiązane z deklaracją polskich władz podczas Szczytu NATO w Pradze w listopadzie 2002 r. Strona polska zadeklarowała tam gotowość do rozwinięcia w Wojsku Polskim Sił Operacji Specjalnych (ang. Special Operaction Forces – SOF) do poziomu, który pozwoliłby uznać siły specjalne za „narodową specjalność” w Sojuszu Północnoatlantyckim. Uwieńczeniem długoletniego procesu tworzenia tego typu wojsk w Wojsku Polskim było powołanie 1 stycznia 2007 r. Dowództwa Wojsk Specjalnych, które spełniało funkcję dowodzenia i zarządzania podległymi jednostkami specjalnymi. Wojska te są przeznaczone do prowadzenia działań o charakterze specjalnym, takich jak: kontrterroryzm oraz działania nieregularne i podjazdowe. Formacje te mogą być również wykorzystywane do zadań obronnych i ochronno-obronnych. Obecnie w Polsce do tego typu jednostek zaliczane są: Jednostka Wojskowa „Agat”, Jednostka Wojskowa „Formoza”, Jednostka Wojskowa „Grom”, Jednostka Wojskowa „Komandosów”, Jednostka Wojskowa „Nil” oraz podległa operacyjnie 7. Eskadra Działań Specjalnych, zapewniająca wsparcie lotnicze dla tego rodzaju oddziałów. Wielu z żołnierzy Wojsk Specjalnych to weterani misji zagranicznych mających za sobą najczęściej misje w Iraku i Afganistanie.