Powodem przeniesienia dworu do Warszawy była mniejsza odległość na Pomorze i Litwę. Król, pochodzący ze Szwecji, był szczególnie zainteresowany w prowadzeniu polityki wobec sąsiadów z północy i wschodu. Nowa siedziba władcy była wygodniejsza przy kierowaniu działaniami dyplomatyczno-militarnymi wobec Rosji i Szwecji, niż daleki Kraków. Część funkcji stołecznych nadal pełniła dawna stolica – tu koronowano i chowano władców. Warszawę oficjalnie określano mianem „Miasto Rezydencjonalne Jego Królewskiej Mości”.