Klęska państw zaborczych i rewolucja w Rosji stworzyła warunki do odrodzenia się niepodległego państwa polskiego. Już jesienią 1918 r. zostały wyzwolone od okupacyjnych władz austriackich i niemieckich część ziem zaboru austriackiego i zaboru rosyjskiego: Królestwo Kongresowe oraz Małopolska. Jednak obszary włączone do Prus pod koniec XVIII w. nadal znajdowały pod władzą niemiecką. Ludność polska, stanowiąca większość mieszkańców tej dzielnicy pragnęła przyłączenia tych ziem do odradzającej się Polski. 27 grudnia 1918 r. w Poznaniu wybuchło powstanie. Pierwszym dowódcą oddziałów powstańczych, które szybko opanowały większość Wielkopolski był mjr Stanisław Taczak. Zgodnie z decyzją z 11 stycznia 1919 r., 16 stycznia przekazał on dowództwo nad Siłami Zbrojnymi Polskimi w byłym zaborze pruskim generałowi Józefowi Dowbor-Muśnickiemu. Gen. Muśnicki zreorganizował i rozbudował wielkopolską armię powstańczą. Pod koniec wiosny oddziały powstańcze rozrosły się w stutysięczną regularną armię. Powstanie Wielkopolskie zakończyło się sukcesem.