W nocy z 22 na 23 stycznia 1863 r. wybuchło największe z polskich powstań narodowych wymierzonych przeciw Rosji – powstanie styczniowe. Wycofanie się sił rosyjskich do większych miast wkrótce po rozpoczęciu walk pozwoliło polskim powstańcom na opanowanie prowincji i rozpoczęcie formowania dużych zgrupowań wojsk polskich, z których kilka powstało na Podlasiu. Jednak Rosjanie rozpoczęli szereg akcji przeciw mniejszym polskim oddziałom, w wyniku czego powstańcy skoncentrowali się w Siemiatyczach na początku lutego 1863 r. Powstało w ten sposób bardzo duże zgrupowanie liczące ok. 4300 ludzi. Dowodził nim naczelnik wojenny województwa podlaskiego płk Walenty Lewandowski, którego wspierali płk Władysław Cichorski ps. „Zameczek” i płk Roman Rogiński. Istnienie tak dużej formacji polskiej sprowokowało rosyjskie dowództwo do podjęcia kontrakcji. 6 lutego rosyjski dwuipółtysięczny oddział gen. Zachara Maniukina zaatakował powstańców. W wyniku dwudniowej bitwy powstańcy zostali pobici. Starty bojowe wyniosły ok. 500 ludzi (w tym 200 zabitych), ale oddział został rozproszony na szereg mniejszych grup, a wielu powstańców zdezerterowało. Nazajutrz po starciu w polskich szeregach pozostało jedynie 2600 ludzi.