Podpisano porozumienie kończące obrady „Okrągłego Stołu”.

Podpisano porozumienie kończące obrady „Okrągłego Stołu”.

Obrady okrągłego stołu były rezultatem negocjacji podjętych w połowie sierpnia 1988 r. przez władze komunistyczne z grupą opozycjonistów. Na ich rozpoczęcie miała też wpływ fala protestów społecznych i strajków związanych między innymi z pogarszającą się sytuacją ekonomiczną w kraju. 31 sierpnia 1988 r. w Warszawie doszło do pierwszego, od wprowadzenia stanu wojennego w 1981 r., spotkania pomiędzy szefem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych gen. Czesławem Kiszczakiem i Lechem Wałęsą, w którym uczestniczyli również bp Jerzy Dąbrowski oraz sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Stanisław Ciosek. Kolejne spotkania odbywały się w podwarszawskiej Magdalence a potem między innymi w pałacu w Jabłonnie, gdzie umieszczono okrągły stół, przygotowany do prowadzenia negocjacji. W trakcie szeregu spotkań, których najważniejsza cześć rozpoczęła się 6 lutego w Pałacu Namiestnikowskim w Warszawie omawiano między innymi kwestie polityki społecznej, gospodarcze, pluralizmu politycznego czy też oświaty. Łącznie w obrady  zaangażowanych było kilkaset osób. Ostatecznie w kwietniu 1989 r. obie strony uzgodniły między innymi: legalizację Niezależnych Samorządnych Związków Zawodowych „Solidarność”, wprowadzenie pluralizmu politycznego, wolności słowa oraz niezawisłości sądów. Został także ustalony termin częściowo wolnych wyborów do Sejmu, w których opozycji zagwarantowano 35 % mandatów oraz wolnych wyborów do Senatu. Porozumienie w dalszej perspektywie zapoczątkowało upadek systemu komunistycznego i przemiany polityczne nie tylko w Polsce, ale również w całej Europie Środkowo-Wschodniej.

Skip to content