Podczas drugiego posiedzenia nadzwyczajnej sesji sejmu Księstwa Warszawskiego zawiązano Konfederację Generalną Królestwa Polskiego. Proklamowała ona Królestwo Polskie w granicach obejmujących wszystkie ziemie zaborowe. Manifest wzywał mieszkańców ziem dawnej Rzeczpospolitej do zawiązywania konfederacji i zgłaszania akcesji do Konfederacji Generalnej. Nawoływano do wstąpienia w szeregi wojska Księstwa Warszawskiego wszystkich Polaków służących w obcych armiach. Po tej deklaracji sejm się rozwiązał, a pełnię władzy przekazano Radzie Generalnej złożonej z 10 senatorów oraz radców stanu, posłów i deputowanych z sekretarzem generalnym. Marszałkiem konfederacji został Adam Kazimierz Czartoryski. Pzyłączyła się do niej jednak tylko niewielka część szlachty z ziem dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego.