Pod Ostrownem rozpoczęła się dwudniowa bitwa między awangardą francuskiej Wielkiej Armii, dowodzoną przez marsz. Joachima Murata, i ariergardą 1. i 2. Armii rosyjskiej pod komendą gen. lejt. Aleksandra Ostermana-Tołstoja (IV Korpus i 3. Dywizja z III Korpusu). Pierwszego dnia w boju odznaczyły się polskie 6. i 8. Pułki Ułanów (15. Brygada Kawalerii z I Korpusu Rezerwowego Kawalerii), które nie dały się zaskoczyć rosyjskiemu Ingermalandzkiemu Pułkowi Dragonów i przeprowadzając kontrszarżę kompletnie rozbiły Rosjan. Następnego dnia prowadzona osobiście przez marsz. Murata cała polska brygada przeprowadziła szarżę, która zadecydowała o zwycięstwie wojsk napoleońskich. Polscy ułani prowadzeni przez płk. Dominika Radziwiłła i gen. bryg. Roussela d’Hurbala rozbili atakującą lewe skrzydło francuskie piechotę rosyjską. W czasie bitwy ciężką ranę odniósł dowódca polskiej brygady gen. bryg. Józef Niemojewski.