W styczniu 1945 r. Armia Czerwona i wchodzące wjej skład oddziały 1. Armii Wojska Polskiego rozpoczęły operację wiślańsko-odrzańską. Miała ona na celu w dwóch etapach wyzwolenia zachodniej Polski i uderzenie na Berlin. Podstawą obrony niemieckiej był szereg ufortyfikowanych linii obronnych, których ważnymi punktami miały być umocnione miasta-twierdze. Jedną z ważniejszych linii obronnych był Wał Pomorski, zbudowany w oparciu o przedwojenne umocnienia niemiecko-polskiej granicy. W 1944 r. został on wzmocniony dodatkowymi schronami betonowymi. 2 lutego 1945 r. żołnierze 1. Armii Wojska Polskiego, wchodzący w skład radzieckiego 1. Frontu Białoruskiego, rozpoczęli szturm głównej linii Wału Pomorskiego. W pasie działania jednostek polskich znajdowało się 45 schronów żelbetowych. Kluczowa pozycjaw rejonie Wałcza została przełamana 6 lutego, ale walki trwały do 10 lutego. Przełamanie Wału Pomorskiego umożliwiło wyjście na dolną Odrę i otoczenie twierdzy w Kołobrzegu.