Po walnym zwycięstwie sprzymierzonych wojsk króla polskiego Władysława II Jagiełły i księcia litewskiego Witolda nad zakonem krzyżackim pod Grunwaldem, oddziały zwycięzców przybyły pod Malbork i rozpoczęły oblężenie silnie ufortyfikowanej stolicy państwa zakonnego. Armia polsko-litewska nie dysponowała wystarczającą ilością sprzętu oblężniczego oraz cierpiała z powodu niedostatku żywności i szerzącej się epidemii biegunki. Nieszczelne i nieskuteczne oblężenie zamku trwało do drugiej połowy września. Wtedy obóz pod Malborkiem opuściły najpierw oddziały litewsko-ruskie a następnie wojska koronne.