Po dwóch latach od powstania Wojska Polskiego i Księstwa Warszawskiego dotychczasowy minister wojny ks. Józef Poniatowski został mianowany przez Księcia Warszawskiego Fryderyka Augusta Naczelnym Wodzem Armii Księstwa Warszawskiego. Posunięcie to było konieczne, z powodu narastającego zagrożenia wojennego dla Francji i jej sojuszników ze strony Austrii, która zaczęła się jawnie zbroić i stała się głównym filarem kształtującej się V koalicji antynapoleońskiej. Dotychczasowy naczelny dowódca Wojska Polskiego, marsz. Davout, sprawujący dowództwo również wojsk napoleońskich stacjonujących w Niemczech, był niezbędny przy pracach stawiających te wojska na stopę wojenną i nie mógł jednocześnie kontrolować podobnych działań na obszarze Księstwa Warszawskiego. Powierzenie naczelnego dowództwa nad wojskami polskimi ks. Poniatowskiemu usprawniło i przyspieszyło mobilizację kraju w spodziewanej w najbliższym czasie inwazji austriackiej, gdyż skupił on pełną władzę nad Wojskiem Polskim. Atak oddziałów habsburskich nastąpił 18 dni później – 8 kwietnia 1809 r.