W trakcie wielkiego najazdu mongolsko-tatarskiego na ziemie polskie i Węgry w 1241 r., Tatarzy pod wodzą Ordu-Irczena stoczyli pod Chmielnikiem bitwę z małopolskim rycerstwem wojewody krakowskiego Włodzimierza i wojewody sandomierskiego Pakosława. Większość walczących po stronie polskiej zginęła lub dostała się do niewoli. Z pola bitwy uszedł jedynie wojewoda Pakosław z niewielką grupką wojowników.