Bitwa stoczona pomiędzy armią polską dowodzoną przez króla polskiego, Jana Kazimierza a wojskami szwedzkimi dowodzonymi przez Gustawa Otto Stenbocka w czasie wojny polsko-szwedzkiej („potop”) w latach 1655- 1660. Siły polskie liczyły około 11 tysięcy żołnierzy w przeważającej cześci pospolitego ruszenia. Szwedzki dowódca miał pod swoją komendą porównywalne siły – około 11 tysięcy żołnierzy. Szwedzi mieli olbrzymią przewagę w artylerii. Porażka armii polskiej umożliwiła Szwedom podbój Małopolski.