8 października oddziały Armii Krajowej przeprowadziły jedną z pierwszych dużych akcji dywersyjnych na terenie okupowanej Polski, wymierzoną przeciw transportowi niemieckiemu. Do tego zadania wyznaczono 4 patrole batalionów saperskich, 2 z Kobiecych Patroli Minerskich oraz 1 z saperów kolejowych – łącznie 21 osób. W wyniku ich działań zniszczone zostały tory kolejowe prowadzące do Warszawy, co spowodowało zablokowanie warszawskiego węzła kolejowego na kilkanaście godzin. Patrole biorące udział w akcji nie poniosły żadnych strat. Mimo, że Armia Krajowa nie przyznała się do zorganizowania dywersji w obawie przed represjami wobec ludności cywilnej, Niemcy w odwecie w nocy z 15/16 października 1942 r. ustawili w pięciu miejscach w Warszawie szubienice, na których stracono łącznie 50 więźniów Pawiaka, zaś kolejnych 39 osób rozstrzelano.