W skład ubioru służbowego majora broni pancernej wchodzi:
Beret wykonany z sukna koloru czarnego, wytłoczony z jednego kawałka materiału. Brzeg beretu obszyty paseczkiem z czarnej skóry. Z przodu przyszyty orzeł wyhaftowany maszynowo białymi nićmi na czarnej sukiennej podkładce. Orzeł w koronie zamkniętej na głowie, wsparty na tarczy amazonek, skrzydła rozpostarte, podniesione go góry. Pod orłem wyhaftowane srebrnym bajorkiem oznaki stopnia majora – gwiazdka i dwie belki. Beret podszyty czarną bawełnianą podszewką.
Kurtka skórzana wzór 1936 ze skóry barwionej na kolor czarny. Przody kurtki skrojone w całości zakończone górą karczkami wyciętymi pośrodku dolnych krawędzi w ząb. Kołnierz i klapy przystosowane zarówno do wykładania jak i do zapinania pod szyją – służył do tego guzik przyszyty na klapie. Strona zewnętrzna kołnierza z czarnego sukna, strona spodnia ze skóry. Pod rogami kołnierza przypięta z jednej strony skórzana łapka, z drugiej strony guzik – służyła do podpinania kołnierza. Pod kołnierzem przymocowany także podwójny skórzany pasek zakończony metalowymi sprzączkami bez bolców. Na połach dwie pionowe wpuszczane kieszenie wykończone patkami. W stanie wszyte skórzane szlufki przez które przełożony skórzany pasek z jednej strony zakończony dwoma prostokątnymi klamerkami. Na prawej pole przyszyty pasek skórzany z dwoma prostokątnymi klamerkami, od strony wewnętrznej na lewym bocznym szwie wszyty skórzany pasek – paski te służyły do zapinania kurtki. Rękawy kroju reglanowego, na dole rękawów przyszyte skórzane paski służące do ściągania rękawów. Naramienniki z irchy koloru czarnego – na naramiennikach przymocowane dystynkcje majora – dwie belki i jedna gwiazdka wykonane z metalu. Dół kurtki trzykrotnie przestebnowany. Plecy skrojone w całości, zakończone górą karczkiem. Kurtka podszyta czarną podszewką.
Kurtka mundurowa wzór 1936 z gabardyny koloru khaki zapięcie jednorzędowe na 7 guzików z orłem wzór 1927. Kołnierz stojąco-wykładany. Na kołnierzu naszyty wężyk wzoru dla oficerów i trójkątne proporczyki w barwach broni pancernej czarno-pomarańczowe. Na piersiach i poniżej stanu kieszenie z klapkami zapinanymi na małe guziki mundurowe. Rękawy wszywane z rozporkami z brzegami zachodzącymi na siebie i naszytymi guzikami mundurowymi. Plecy z dwoma szwami, w szwach krótkie rozporki z brzegami zachodzącymi na siebie. Podszewka jedwabna koloru khaki.
Spodnie bryczesy z diagonalu koloru khaki. Swobodne w biodrach, siedzeniu, udach i kolanach, przylegające ściśle do nóg pod kolanami i na łydkach. W zewnętrznych szwach pionowe wpuszczane kieszenie. Z przodu dwie małe kryte kieszonki. Z tyłu kieszonka z klapka zapinana na guzik. Z boku poniżej paska ściągacze do regulowania szerokości spodni w pasie. Nogawki z przodu sznurowane.
Buty wysokie, oficerskie wzór 1936 z skóry chromowej barwionej na kolor czarny. Zapiętek wysoki, usztywniony. Cholewki usztywnione z tyłu przez wszycie wzdłuż fiszbiny. U góry cholewek z boku rozcięcie sznurowane ściągnięte u góry paskiem z klamrą metalową, czernioną. Podbicie rozcięte i sznurowane. Podeszwy ze skóry, obcas wyodrębniony wysokości 2 cm.
Rękawice skórzane z karwaszami z brązowej skóry. Rękawice pięciopalczaste z miękkiej skóry z doszytymi szerokimi mankietami (karwaszami) z skóry sztywnej. Mankiety rozcięte z boku.

Czarne berety dla artylerii i wojsk pancernych wprowadzono w 1937 roku, Dziennik Rozkazów Min. Spraw Wojsk. Nr 11 z 1937, poz. 139
Buty nieprzepisowe noszone głównie przez oficerów broni pancernej. Ze względu na rozpowszechnienie się wśród oficerów mody szycia butów rozcinanych i sznurowanych na podbiciu sprawa została uregulowana przepisem zezwalającym noszenie tego typu butów jedynie oficerom posiadającym zaświadczenie lekarskie stwierdzającym zniekształconą stopę.

Iwonna Sobierajska