Tasak broń jednosieczna. Słowo tasak najprawdopodobniej pochodzi od czeskiego słowa tasak. Broń używana już od średniowiecza aż do XIX wieku w armiach europejskich. Charakteryzuje się krótką prostą głownią, jednosieczną.

Tasak podoficera gwardii janczarskiej Augusta II, przypominający broń turecką zgodnie założeniami utworzenia tego typu piechoty wzorowany na janczarach. Odpowiada wzorowi taska jaki zaczął obowiązywać w XVIII wieku, czyli krótka głownia, ale za to dość szeroka. Głownia prosta, jednosieczna szlifowana wklęsło o długości 675 mm szeroka na 45 mm. Pod jelcem trawiony monogram AR (Augustus Rex) umieszczony pod koroną zamkniętą. Inicjały królewskie oraz korona zamknięte w ramce wykonanej w stylu orientalnym. Głownia z ostro ściętym ku tyłowi piórem. Rękojeść z ością po środku, wzorowana na oprawę karabelową z charakterystyczną orlą głową na końcu, dodatkowo karbowana i posrebrzana. Nacięcia ułożone skośnie przemiennie raz wypukłe raz wklęsłe, niektóre z nich dodatkowo punktowane. Jelec masywny z opuszczonymi końcami w dół dodatkowo lekko zagiętymi, krzyżowy, w stylu wschodnim. Na środku krzyżyka powtórzony podobnie jak na głowni motyw zdobieniczy w postaci inicjałów królewskich AR z umieszczoną nad nimi koroną.
Pochwa wykonana z drzewa i obciągnięta czarną skórą. Skuwka połączona z górną ryfka , do której przymocowane jest kółeczko. Poniżej znajduje się druga ryfka z kółeczkiem. Styl zdobienia utrzymany w formie jaką zastosowano przy zdobieniu rękojeści.

Waga bez pochwy: 1,07 kg
Waga z pochwą : 1,78 kg
Długość pochwy : 700 mm
Długość całkowita tasaka : 825 mm

Jarosław Godlewski