Sztandar oddziału powstańców śląskich

Płat wykonany jest z płótna o wymiarach 120 x 120 cm; z prawej strony znajduje się aplikowany biały orzeł w koronie na czerwonym tle i napis: „Za wiarę, wolność i ojczyznę”. Na odwrocie płata znajduje się malowany wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej (dzisiaj prawie zupełnie nieczytelny) obwiedziony barwną krajką i napisem: „Pod Twoją obronę uciekamy się”. Tło niebieskie, symbolizujące ziemię śląską. Płat obszyto z trzech stron srebrną frędzlą, brak oryginalnego drzewca.

Sztandar ufundowany został przez Polaków z Ostropy, miejscowości leżącej w powiecie gliwickim. W imieniu mieszkańców, dwaj obywatele – Wilhelm Magiera i Alfons Majnusza, wręczyli znak bojowy sformowanej tutaj kompanii, która wyruszała na front. Oddział wszedł w skład pierwszego batalionu Feliksa Konopki, który z kolei należał do Gliwickiego Pułku Powstańczego im. Stefana Batorego, dowodzonego przez Stanisława Mastalerza. Batalion Konopki wziął udział w walkach o Gliwice, następnie przerzucony został na front centralny. Po III powstaniu płat przemycono do Polski, do Rybnika. Przez granicę przeniosła go Albina Kuwaczek, żona jednego z powstańców, przy czym aby drogocenna pamiątka nie dostała się w ręce niemieckiego Grenschutzu, kobieta owinęła sztandar wokół siebie. Podczas drugiej wojny sztandar ukrywany był w Rybniki i szczęśliwie ocalał. Po 1945 r. używano go podczas patriotycznych uroczystości i na pogrzebach byłych powstańców. W 1958 r., na wniosek Komisji Środowiskowej Powstańców Śląskich i za zgodą katowickiego ZBOWiD-u, bojowy znak powstańczej kompanii przekazano do Muzeum Wojska Polskiego. Ostatnim chorążym był Wiktor Oleś.

Michał Mackiewicz