Sztandar regulaminowy, wzoru 1919, ufundowany przez Związek Polek z Wilna. Za udział w walkach w latach 1914-1920 pułk został odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari. Wręczenia i dekoracji sztandaru dokonał Naczelny Wódz Józef Piłsudski 3 grudnia 1920 r. w Mołodecznie.
Sztandar 5. Pułku Piechoty Legionów, wykonany z jedwabiu o wymiarach płata 100 x 100 cm. Na prawej stronie krzyż kawalerski, pośrodku haftowany srebrną nicią orzeł wz. 1919, umieszczony w wieńcu z gałązek wawrzynu; pomiędzy ramionami krzyża mniejsze wieńce, w których umieszczono numer: „5” Na lewej stronie znajduje się krzyż kawalerski; pośrodku w wieńcu laurowym umieszczono napis: „HONOR I OJCZYZNA”, pomiędzy ramionami krzyża wieńce z numerem „5”. Na ramionach krzyża znajdują się napisy przypominające miejsca związane z historią pułku – na górnym: „KOSTIUCHNÓWKA 4. 5. VII 1916.”; na dolnym: „KRZYWOPŁOTY 15.18.XI.1914. / ŁOWCZÓWEK 22.25.XII.1914.”; na lewym: „KONARY V. 1915 / LWÓW 23.XI.1918 / WILNO 19. IV 1919.”; na prawym: „DZWIŃSK 28 IX 1919. / BORODZIANKA 11.12. VI. 1920. / LIDA 28.29. IX. 1920.”. Przy sztandarze znajduje się głowica z orłem stojącym na cokole skrzynkowym, drzewce z 18 gwoździami pamiątkowymi, szarfa biało-czerwona i szarfa w barwach Orderu Virtuti Militari.
Sztandar wyruszył z pułkiem na wrześniowe pola bitew w szeregach 1. Dywizji Piechoty Legionów. Dowodzący dywizją gen. bryg. Wincenty Kowalski podjął 8 września w rejonie Wyszkowa decyzję, by zabezpieczyć znaki pułków należących do dywizji, dlatego też zostały one odwiezione do Warszawy i zdeponowane w Muzeum Józefa Piłsudzkiego w Belwederze pod opieką płka Adama Borkiewicza, kustosza tej placówki. Po wkroczeniu Niemców do Warszawy razem z innymi zbiorami belwederskimi przeniesiono je do Muzeum Wojska Polskiego, gdzie szczęśliwie przetrwały okupację.

Michał Pacut