Sztandar regulaminowy wzoru 1919 ufundowany przez społeczeństwo ziemi rzeszowskiej i ropczyckiej został wręczony przez gen. broni Tadeusza Rozwadowskiego w Rzeszowie 11 października 1925 r.
Sztandar wykonany z jedwabiu o wymiarach 62.5×61 cm na prawej stronie krzyż kawalerski, pośrodku umieszczono haftowanego srebrną nicią orła wz. 1919 w wieńcu z gałązek wawrzynu pomiędzy ramionami krzyża umieszczono mniejsze wieńce w których znajduje się liczba; „20” Na lewej stronie znajduje się krzyż kawalerski pośrodku w wieńcu laurowym umieszczono napis: „HONOR I OJCZYZNA”. W prawym górnym rogu herb Rzeszowa; w lewym górnym inicjał pułku: pod korną królewską umieszczony napis „IR3” – Jan III Król; w prawym dolnym wizerunek świętego Jana, w lewym górnym wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Na ramionach krzyża znajdują się napisy przypominające miejsca związane z historią pułku i tak na górnym: „OSTROŁEKA 2 VIII 1929”; na dolnym: „BISKUPICE 15 IX 1920″na lewym: „RUDNIA BARANOWSKA 12 X 1920”; na prawym: „NOWY DWÓR – ZABIELE 3 VII 1920”. Na szarfie w barawch narodowych umieszczono napis: „PUŁKOWI 20. UŁANÓW ZIEMIA RZESZOWSKA i ROPCZYCZKA”
W kampanii 1939 roku pułk w składzie Kresowej Brygady Kawalerii walczył nad Wartą a następnie cofał się na wschód. Przeważające siły niemieckie rozbiły pułk pod Pasarami 11 września. Sztandar znajdował się przy taborze pułkowym żołnierzom sprawującym piecze nad znakiem pułkowym dostarczyli go do Warszawy. Sztandar został ukryty kamienicy przy ul. Rymarskiej w Warszawie – niestety kamienica uległa w czasie oblężenia stolicy zburzeniu. Sztandar 8 października 1939 roku w został przez Edwarda Modzelewskiego odnaleziony w ruinach. Edward Modzelowski i jego żoną ukryli znak pułku w wałku od tapczanu. Ów wałek po wojnie znalazł się w posiadaniu Heleny Jeleniak. Sztandar został przypadkowo odnaleziony we wrześniu 1965 roku podczas likwidowania wałka. Wtedy nastąpiło przecięcie płata na pół. Dnia 27 września 1965 roku sztandar przekazano do MWP.

Michał Pacut