Jelec krzyżowo-kabłąkowo-tarczowy; tarczka tylko od wewnętrznej strony, zaopatrzona w paluch. Kabłąk załamany pod kątem rozwartym, zaokrągla się ku głowicy (nie jest z nią połączony). Głowica w kształcie migdała, kapturek nie dochodzi do jelca. Trzon rękojeści obciągnięty karmazynowym aksamitem. Głownia płasko ciągniona, z piórem. Na głowni znajduje się, nabijane złotem wyobrażenie Marii Panny z Dzieciątkiem, a nad nim ślady dwugłowego orła (godło Romanowów i jednocześnie Rosji). Poniżej dwie świece srebrne w złotych świecznikach, ze złotymi płomieniami. Wzdłuż grzbietu, na środkowej części głowni, widnieje nabijany złotem napis w języku staro-cerkiewno-słowiańskim, który w polskim tłumaczeniu brzmi „W imię Ojca i Syna i Świętego Ducha. Sami pobijemy wrogów naszych”.
Pochwa drewniana, pokryta czarną skórą, z trzema okuciami.

Eksponat pochodzi ze zbiorów Antoniego Strzałeckiego.

Typowo polska oprawa rękojeści wskazywać może, iż szabla stanowiła zdobycz; nowy właściciel zaadoptował jedynie głownię, zmieniając formę rękojeści.

Długość całkowita 93,7cm
Waga 0,88kg (z pochwą 1,21kg)

Michał Mackiewicz