Szabla oficerska kawalerii wz.1934 wręczona Marszałkowi Polski Edwardowi Rydzowi-Śmigłemu przez Hutę Ludwików w Kielcach z okazji nominacji na Marszałka Polski w 1936 roku. Huta Ludwików produkowała szable wz.1934 dla żołnierzy kawalerii do momentu wybuchu II wojny światowej. Oficerska wersja szabli wz.1934 jest prawdopodobnie jedynym, potwierdzonym historycznie egzemplarzem tej szabli.
Głownia taka sama jak u szabel żołnierskich z tą różnicą, że niklowana, dł. 830 mm, szer. u nasady 34 mm, krzywizna 33 mm szlifowana obustronnie w szerokie zbrocze biegnące od nasady do pióra, oraz z obustronną bruzdeczką à la Montmorancy na przygrzbieciu. Grzbiet płaski, pióro obosieczne. Sztych decentryczny, przygrzbietowy. Na zewnętrznym płazie wytrawiony kartusz, wewnątrz którego stylizowany ornament roślinny oraz napis „NACZELNEMU WODZOWI”. Na progu głowni wybite „HL” [Huta Ludwików] i numer „35”. Oprawa rękojeści mosiężna, krzyżowo-kabłąkowa. Grzbietowe ramię jelca z pierścieniem na końcu. Przednie ramię załamane po kątem 90º przechodzi w kabłąk połączony z głowicą. Kapturek głowicy przechodzi w długi warkocz dochodzący do jelca. Okładziny rękojeści drewniane, polakierowane na czarno, przymocowane do trzpienia za pomocą stalowych wkrętów z mosiężnymi tulejkami. Pod jelcem owalna skórzana podkładka. Pochwa z blachy stalowej, niklowanej, dł. 855 mm. Pochwa w odróżnieniu od pochew szabel żołnierskich wz.1934 posiada dwie ryfki z brajcarkami w kształcie wypukłych pierścieni z nieruchomymi ogniwkami, w których ruchome kółka nośne śr. 19 mm. Pochwa zakończona prostokątną ostrogą, z dłuższym przednim ramieniem.

Piotr Dąbrowski