Głownia niklowana, dł. 725 mm, z jedną obustronną bruzdą przygrzbietową dł. ok. 480 mm. Grzbiet płaski, pióro jednosieczne, sztych centryczny. Na wewnętrznym płazie, blisko nasady wybita nazwa firmy: ” G. BOROWSKI / WARSZAWA”. Po stronie zewnętrznej ozdobny kartusz, pośrodku którego znajduje się polerowany napis: „Honor i Ojczyzna” oraz orzeł w kornie wz.1927 – godło państwowe. Po obu stronach kartusza, wykonany tą samą techniką co orzeł i napis, ornament z liści akantu.
Rękojeść zamknięta, jednokabłąkowa, w oprawie mosiężnej. Jelec prosty. Grzbietowe ramię jelca zakończone okrągłą, spłaszczoną w pionie „łezką”. Przednie ramię załamane pod kątem prostym, przechodzi w kabłąk, w górnej części półokrągło wygięty, połączony z głowicą. Głowica z dziobem lekko pochylonym do przodu. Kapturek głowicy z długim warkoczem dochodzącym do jelca. Na szczycie głowicy mocujący wkręt z rowkiem do wkrętaka. Uchwyt rękojeści drewniany, obciągnięty czarną chromową skórą, poziomo karbowany i okręcony mosiężnym, spiralnie skręconym drucikiem. Pod rękojeścią skórzana podkładka. Pochwa z blachy stalowej, niklowana, dł. 760 mm. Ujście pochwy z kołnierzem mocowanym na wcisk. Pochwa zakończona ostrogą o zaokrąglonej, wydatnej piętce i dłuższym ramieniu przednim od grzbietowego.

Szabla tego wzoru była najpopularniejszą szablą w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Rozkazem Ministra Spraw Wojskowych nr 280 z 12 kwietnia 1921 r. szable wz.1921/22 zostały wprowadzone w Wojsku Polskim jako regulaminowa broń dla wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Początkowo dla szabli zatwierdzono wzór głowni, która była szlifowana w jedną bruzdę przygrzbietową, jednak w rozkazie nr 79 z dn. 31 stycznia 1922 r. w szablach oficerskich dopuszczono głownię z trzema wąskimi bruzdami. Oprócz szabli oficerskiej były też szable podoficerskie wz.1921/22 i żołnierskie wz.1921. Zachowały one kształt szabli oficerskiej, różniły się zaś materiałami z jakich były wykonane. Większość szabel prywatnych była zamawiana w Fabryce Broni Siecznej Gabriela Borowskiego, miały one charakterystyczny trawiony kartusz wewnątrz którego była sylwetka orła – godło państwowe oraz napisy: najbardziej popularne to „Honor i Ojczyzna”, sporadycznie „Za honor i ojczyznę” czy „Nie rzucim ziemi skąd nasz ród”. Innymi producentami szabel byli: Alfons Mann z Warszawy (Fabryka i Skład Narzędzi Chirurgicznych i Wyrobów Stalowych Ostrych Alfonsa Manna), Fabryka Wyrobów Metalowych Konrada Jarnuszkiewiczy w Warszawie, krakowski „CENZOR” czy lwowska „ARMA”.

Piotr Dąbrowski