Szabla zwana zygmuntówką. Nazwa tej grupy szabel wiąże się z wizerunkiem króla Zygmunta III Wazy przedstawianym na głowni.
Jelec krzyżowy o długości 12 cm, tarczka tylko od wewnętrznej strony, zaopatrzona w paluch – wykonane z żelaza. Kabłąk załamany pod kątem rozwartym około 120 stopni, zaokrągla się ku głowicy. Jelec jak i kabłąk ozdobione motywem roślinnym wykonanym ze złota, nabijanym tak, jak na głowni popiersie i napis. Rękojeść nie zachowała się widoczny tylko trzczpień o przekroju prostokątnym. Głownia szlifowana wklęsło o długości 83 cm, wygięta na 6,2 cm, szeroka u trzonu na 3,6 cm. Pod krzyżem, na zastawie głowni poziomo umieszczono nabijane popiersie Zygmunta III Wazy i napis wykonany w ten sam sposób SIGISMUNDUS III REX POLONIAE 1596. Wzdłuż głowni dwie delikatne strudziny. Głownia zakończona sztychem decentrycznym.

Szablę znaleziono w okolicach dworu w Samoklęskach, który od 1581 roku należał do Jana Mniszcha, wydzierżawiony Piotrowi Broniowskiemu. Od 1920 roku wchodzi w skład zbiorów Muzeum Wojska Polskiego.

[b]Dane:[/b]
Długość całkowita; 94,5 cm
Waga: 0,74 kg

Jarosław Godlewski