Samoloty Ił-10 skonstruowano w ZSRR w 1943 r. jako wersję rozwojową słynnego Ił-2m3. Produkowano je seryjnie od sierpnia 1944 r., a po raz pierwszy zastosowano bojowo wiosną 1945 r. Ił-10 były produkowane w ZSRR do początku lat 50. Łącznie powstało tam 4966 samolotów tego typu.
Samoloty szturmowe Ił-10 przyjęto do uzbrojenia polskiego lotnictwa w 1949 r. W Polsce użytkowano zarówno maszyny produkcji radzieckiej, jak i B-33, produkowane na licencji w Czechosłowacji. W latach 1957-60 r. Ił-10 i B-33 wycofano z lotnictwa szturmowego, zastępując je samolotami odrzutowymi Lim-2.
Eksponowany w muzeum samolot był użytkowany w polskim lotnictwie do 1957 r.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne: załoga – 2; silnik – tłokowy AM-42 o mocy 2000 KM; masa całkowita maks. – 6335 kg; prędkość maks. – 530 km/h; pułap – 4000 m; zasięg maks. – 800 km; uzbrojenie – 2 działka WJa kal. 23 mm, 2 km SzKAS kal. 7,62 mm, 1 nkm UBT kal. 12,7 mm, 570 kg bomb lub 4-8 niekierowanych pocisków rakietowych RS-132.

Sławomir Błażewicz