Samoloty myśliwskie MiG-21 zostały skonstruowane w ZSRR w latach 50. XX wieku. Są to lekkie myśliwce przechwytujące, przeznaczone do zwalczania celów powietrznych na średnich i małych odległościach, także w trudnych warunkach atmosferycznych.
Samoloty MiG-21 różnych wersji wprowadzano do uzbrojenia polskiego lotnictwa wojskowego począwszy od 1966 r. Były to podstawowe maszyny myśliwskie w Polsce do końca lat 80. W sumie do 1980 r. zakupiono w ZSRR 581 MiG-ów 21 (10 wersji: MiG-21F-13, MiG-21PF, MiG-21PFM, MiG-21M, MiG-21R, MiG-21MF, MiG-21bis, MiG-21U, MiG-21US, MiG-21UM).
MiG-21PF to maszyna w wersji przechwytującej z radarem RP-21, o zwiększonym zasięgu, pozbawiona działek. Eksponowany samolot służył do początku lat 90. w 1. pułku lotnictwa myśliwskiego „Warszawa”.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne: załoga – 1; silnik – turboodrzutowy ze sprężarką i dopalaczem R-11F2S-300 o ciągu 60,76 kN; maks. masa startowa – 8527 kg; prędkość maks.: M = 2,1; pułap praktyczny – 17790 m; uzbrojenie: kierowane i niekierowane pociski rakietowe.

Sławomir Błażewicz