Przez wieki sakiewki pełniły rolę portmonetek na monety. Często także zastępowały kieszenie, które w odzieży codziennej pojawiły się dość późno. Wiązano je do pasa, a później noszono też w kieszeni. Ozdobne lub zwykłe, skórzane lub sukienne były powszechnie używane zarówno przez kobiety jak i mężczyzn. Własnoręcznie wykonana lub udekorowana sakiewka często była prezentem dla ukochanej osoby.

Prezentowany przedmiot jest przykładem takiego właśnie luksusowego rzemiosła artystycznego. Sakiewka była własnością generała Jana Henryka Dąbrowskiego i pochodzi z lat 1806-1815. Wskazuje na to zdobienie w postaci wężyka generalskiego, nawiązujące do munduru generała broni. Stopień ten właściciel otrzymał w 1806 roku. Sakiewka jest wykonana z jedwabnej nici z nanizanymi szklanymi koralikami. Tworzą one barwną dekorację, z której najciekawsze są dwa kartusze znajdujące się po przeciwnych stronach woreczka. Na jednym umieszczono panoplium z hełmu, napierśnika, lancy oraz szabli. Na drugim widnieją inicjały właściciela „J.H.D.” w wieńcu. Sakiewkę można zamknąć za pomocą dwóch ozdobnych sznureczków z żołędziami. Do dna przyszyty jest długi dekoracyjny chwościk. Całość jest utrzymana w stylu empiré, charakterystycznym dla tej epoki.

Wysokość 16 cm, szerokość 8,5 cm

Marcin Ochman