W czasie powstania styczniowego (1863-4) poważnym problemem – nigdy nierozwiązanym – był brak broni, oporządzenie i sprzętu wojskowego. Starano się temu zaradzić, sprowadzając broń z zagranicy i wykorzystując broń myśliwską. W niewielkim tylko zakresie produkowano potrzebne przedmioty i to głównie umundurowanie, na terenie austriackiej Galicji, skąd przemycano je na teren zaboru rosyjskiego. Wynikała stąd ogromna różnorodność pamiątek tego okresu, często pochodzenia niewojskowego. Wiele z nich – gdyby nie ściśle ustalona proweniencja – trudno byłoby uznać za przedmioty wykorzystywane wojskowo.
Róg myśliwski, własność Romana Rogińskiego (1840-1915), w powstaniu styczniowym naczelnika powiatu bielskiego. Wykonany jest ze spiralnie skręconego bawolego rogu okutego mosiądzem. Mimo archaicznej formy używany był do przekazywania rozkazów na placu boju m.in. w czasie bitwy pod Borkami 25 lutego 1863 r. gdzie wraz z właścicielem wpadł w ręce wojsk Rosyjskich. Przekazany został jako zdobycz wojenna do Muzeum Artylerii w Petersburgu. Rewindykowany do Polski w latach dwudziestych XX w.
Długość 42, 5 cm, waga 0,32 kg.

Marcin Ochman

Zobacz także:

[word=Luneta po R. Rogińskim]Luneta po R. Rogińskim[/word]