Rodzina Kuchenreuterów jest jedną z najstarszych rodzin rusznikarskich i szyftarzy działających do dziś. Wywodzą swoje korzenie z Bawarii, a ich działalność można datować od początku XVIII wieku. Protoplasta rodu, Johan Christopher (1670 – 1742) terminował jako czeladnik u Thomasa Wilfinga, a po jego śmierci żeni się z wdową po swoim mistrzu, Marią Magdaleną, obejmując przy tym zakład rusznikarski. Po śmierci pierwszej żony, ponownie żeni się w 1709 roku z Margarete Schroeiber, córką mistrza ślusarskiego. Z tego małżeństwa rodzi się sześciu synów oraz trzy córki, co staje się zalążkiem dynastii. W pierwszej połowie XVIII wieku rodzina dzieli się na trzy linie :
1. steinwegerską – Johan Andreas I (1716 – 1795). Bardzo szybko dwaj członkowie tej linii otrzymali tytuł nadwornego rusznikarza księcia von Thurn und Taxi. Linia wymarła w XIX wieku. Ostatnim przedstawicielem był Johan Adam (1794 – 1869).
2. stadtamhoferską – założyciel Johan Jacob (1709 – 1783), wymarła w pierwszej połowie wieku XX; regensburską – Joseph I (1712 – 1769), wymarła w pierwszej połowie XX wieku, a ostatnim przedstawicielem był Georg Max Jacob (1857 – 1946). W połowie XIX wieku z gałęzi steinwegerskiej wyodrębnia się linia chamerska.
3. chamerska – Michael (1798 – 1862), członkowie tej linii prowadzą działalność do dnia dzisiejszego.
4. regensburska (ratyzbońska) – założycielem tej linii jest Joseph I (1712 – 1769), średni syn Johanna Christopha I. Pochodził z rodziny katolickiej wobec tego w mieście zamieszkałym przez protestantów zmuszony do osiedlenia się w dzielnicy katolickiej znajdującej się pod jurysdykcją Kościoła katolickiego. Warsztat powstał po 1755 roku na terenie rezydencji arcybiskupa Salzburga zwanego powszechnie Dworem Salzburskim. Ostatnim przedstawicielem tej linii jest Georga (1843 – 1924).

Rusznikarze z tej rodziny trudnili się produkcją broni myśliwskiej i pojedynkowej oraz sportowej, znanej i poszukiwanej, jak również cenionej w całej Europie. Swoje wyroby sygnowali stemplem rusznikarskim w postaci pędzącego jeźdźca, co odnosi się do drugiego członu nazwiska – der Reiter – oznaczającego rycerza, kawalerzystę.

Na podstawie katalogu: Broń palna Kuchenreuterów, Malbork 2008

Jarosław Godlewski