Na potrzeby Policji Państwowej w okresie międzywojennym opracowano i wytwarzano w Państwowych Wytwórniach Uzbrojenia zmodyfikowaną wersję popularnego rewolweru Nagant. Przetarg na skonstruowanie i produkcję odbył się w styczniu 1930 roku i data ta stała się oznaczeniem tego modelu – Nagant wz. Ng 30. Była to broń powtarzalna, siedmiostrzałowa, o kalibrze 7,62 mm. Zachowano w niej charakterystyczny dla pierwowzoru mechanizm dosuwający bęben do wlotu lufy. Dzięki temu brzeg łuski, w której całkowicie schowany był pocisk, dociskany był do krawędzi lufy. Ograniczało to ucieczkę gazów prochowych i nieznacznie podnosiło prędkość wylotową pocisku. Ta dość skomplikowana konstrukcja choć niewiele poprawiała parametry broni w praktyce okazała się solidna i trwała. Niewielkie wymiary, niezawodność i siedem naboi w bębnie sprawiały, że broń cieszyła dobrą opinią. Zalecano ją funkcjonariuszom policji kupującym broń prywatną (którą mogli posługiwać się na służbie) zarówno z powodu niezawodności oraz również dlatego, że wytwarzano ją w Kraju.
Według niepełnych danych do 1935 roku wyprodukowano 7166 sztuk, pomiędzy 1937 a 1939 rokiem dalszych 4860. Rewolwer także eksportowano, przypuszcza się, że około 30 000 sztuk zamówiła Jugosławia.
Rewolwer Nagant wz. Ng 30 od oryginału różnił się mniejszą masą. Skrócona została lufa a przez to i długość całkowita.

Dane techniczne rewolweru Nagant wz. Ng 30 (w nawiasie wz. 1895):

Kaliber: 7,62 mm
Nabój: 7,62 x 38R
Pojemność bębna: 7 naboi
Prędkość początkowa: 289 m/s (305 m/s)
Długość: 230 mm (235 mm)
Masa: 0,75 kg (0,795 kg)

Marcin Ochman