Portret generała Józefa Hallera w mundurze Armii Błękitnej malował Kazimerz Jodzewicz na płótnie o wymiarach 72×60 cm z 1935 roku.
Józef Haller de Hallenburg (13 sierpnia 1873 – 4 czerwca 1960) oficer armii austriackiej; w okresie I wojny światowej był dowódcą 3. pułku piechoty legionów na froncie karpackim następnie dowodził 2. Brygadą Legionów która na znak protestu po podpisaniu pokoju brzeskiego przedarła 15 lutego 1918 roku się przez front pod Rarańczą po tym wydarzeniu został dowódcą 2. Korpusu Polskiego w Rosji, na czele którego stoczył bitwę z Niemcami pod Kaniowem 11 maja 1918 roku, po bitwie i rozwiązaniu korpusu przez Moskwę dostał się do Murmańska a stamtąd drogą morską do Francji. Dnia 4 października 1918 opiął dowództwo nad armią polska we Francji z która to wiosną 1919 roku przybył do kraju. Został dowódcą frontu galicyjskiego gdzie walczył z Ukraińcami. Następnie na czele frontu pomorskiego obejmował przyznane Polsce decyzją traktatu wersalskiego Pomorze. W wojnie polsko bolszewickiej pełnił funkcje Generalnego Inspektora Amii Ochotniczej a także dowódcy Frontu Północnego. Po zakończeniu wojny został Generalnym Inspektorem Artylerii, oraz posłem na sejm. Po zamachu majowym został przeniesiony w stan spoczynku. Był jednym z przywódców Frontu Mores i Stronnictwa Pracy. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Francji gdzie został członkiem rządu gen. Władysława Sikorskiego. Po wojnie pozostał na emigracji.

Michał Pacut

Zobacz również:
[word=Mundur Generała Józefa Hallera z lat 1918-1919]Mundur Generała Józefa Hallera[/word]
[word=Chorągiew ofiarowana generałowi Józefowi Hallerowi przez papieża Benedykta XV]Chorągiew ofiarowana generałowi Józefowi Hallerowi przez papieża Benedykta XV[/word]
[word=Szabla paradna ofiarowana gen. Józefowi Hallerowi przez Polonię Amerykańską]Szabla paradna ofiarowana gen. Józefowi Hallerowi przez Polonię Amerykańską
[/word]