Pistolet samopowtarzalny, działający na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Zasilanie z pudełkowego, 8 nabojowego magazynka; okładki chwytu drewniane.

Oznaczenia:
U spodu lufy numer seryjny 4243; ten sam numer powtórzony jest na komorze nabojowej – z prawej strony, z przodu szkieletu i w formie skróconej (ostatnie dwie cyfry) na przednim i tylnym kolanku zamka, a także płytce urządzenia spustowego i ryglu. Na komorze nabojowej, u góry, litera G oznaczająca 1935 rok produkcji, z boku, z prawej strony znaki odbioru technicznego i przestrzelania (wg wzoru używanego w Republice Weimarskiej – stosowano je do 1937 roku). Na tylnym kolanku zamka kodowany symbol producenta – S/42 oznaczający zakłady Mausera.
Na aluminiowym denku magazynka numer 4664 i odbiór wojskowy wg wzoru wprowadzonego w III Rzeszy.

Kabura wykonana z brązowej skóry. Futerał zszyty z dwóch kawałków skóry. Do tylnej ścianki doszyta wyprofilowana klapa, od której odchodzi pasek zapięcia łączący się z klamerką wszytą w futerał; na grzbiecie kabury kieszonka na zapasowy magazynek. Od wewnętrznej strony klapy wszyta kieszonka na śrubokręt. Na tylnej ściance dwie szlufki, szyte i nitowane, do pasa głównego. Kabura była prawdopodobnie regulaminowo czerniona. Na przedniej ściance futerału, tuż przy górnej krawędzi nazwa producenta STE (reszta nieczytelna) FREIBERG.

Broń znaleziona została przy zabitym niemieckim oficerze z 5 Dywizji Strzelców (5. Jäger-Division) 18.04.1945 roku nad Starą Odrą pod Herrenwiese [?], przez por. Tadeusza Rawskiego z 1. Armii Wojska Polskiego (dzisiaj profesora, jednego z wybitnych historyków wojskowości).

5. Jäger-Division została sformowana w 1942 roku na bazie 5 lekkiej dywizji piechoty. Przez cały okres istnienia walczyła na froncie wschodnim, także w Polsce; w kwietniu 1945 roku została rozbita na północ od Berlina. Resztki poddały się na początku maja Amerykanom nad Łabą.

Michał Mackiewicz